Το μεγαλόπνοο σχέδιο των Ναζί να δημιουργήσουν μια ανώτερη φυλή απέτυχε παταγωδώς. Ενα άλλο όμως σχέδιο του Τρίτου Ράιχ, το πρόγραμμα εκτροφής ρακούν, είχε τεράστια επιτυχία• τόσο μεγάλη που οι σύγχρονοι Γερμανοί αδυνατούν να τη διαχειριστούν.
Από τον Απρίλιο του 1934, όταν το πανίσχυρο τότε στέλεχος του ναζιστικού κόμματος Χέρμαν Γκέρινγκ αποφάσισε να αφήσει ελεύθερα στα γερμανικά δάση δύο ζευγάρια ρακούν για να «ενισχύσει την πανίδα», η χώρα μετρά περισσότερους από ένα εκατομμύριο γούνινους εισβολείς που ρημάζουν αυλές και σπίτια. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των κατοίκων να σταματήσουν τον πολλαπλασιασμό τους, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι νυχτερινοί λεηλατητές ήρθαν για να μείνουν.
Ολο και περισσότεροι Γερμανοί έρχονται τα τελευταία χρόνια τετ α τετ μέσα στο ίδιο τους το σπίτι με τα θρασύτατα ρακούν. Το τελευταίο περιστατικό καταγράφηκε στο Χαρλεσχάουζεν, ένα προάστιο του Κάσελ, στην Κεντρική Γερμανία, όταν ένας συνταξιούχος άνδρας επιχείρησε να ξεσκονίσει τα έπιπλα του κήπου του. Δεν είχε προλάβει καλά καλά να τραβήξει το προστατευτικό ύφασμα, όταν αισθάνθηκε για τα καλά τα δόντια ενός ρακούν στο αριστερό του χέρι.
Ηταν θηλυκό, όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, και η επίθεση έγινε στην προσπάθειά του να αμυνθεί, καθώς κάτω από τα σκεπασμένα έπιπλα είχε φτιάξει τη φωλιά για το μικρό της. Αμέσως μετά, προσπαθώντας να το προστατεύσει, άρπαξε και το πόδι του ιδιοκτήτη. Η «μάχη» διήρκεσε περίπου ένα λεπτό, όσο χρειάστηκε στον τραυματισμένο άνδρα να απελευθερωθεί από τα δόντια του μανιασμένου ρακούν και αιμόφυρτος να τρέξει μέσα στο σπίτι. Πρόκειται για μία από τις δεκάδες επιθέσεις που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια και ανησυχούν τους ειδικούς κυρίως για φαινόμενα λύσσας.
Το συγκεκριμένο είδος – το κοινό ρακούν, όπως ονομάζεται – προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική και ζυγίζει περίπου εννέα κιλά. Εξυπνο, νευρικό και περίεργο, περιφέρεται συνήθως στους κήπους, όπου του αρέσει να βουτάει στα σκουπίδια και να αναποδογυρίζει τις σχάρες του μπάρμπεκιου. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εχθρός της πέρδικας και του φασιανού. Εκτός από τους αγρούς, όμως, ρακούν έχει καταφέρει στο παρελθόν να τρυπώσει ακόμη σε μια δικαστική αίθουσα, αλλά και σε αστυνομικό τμήμα της Δρέσδης.
Δεν έχουν όλοι στη Γερμανία τα ίδια συναισθήματα για τα ρακούν. Ο Ουλφ Χόχμαν, γερμανός βιολόγος που έχει κάνει εκτενή έρευνα στο συγκεκριμένο θέμα, υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί έχουν χωριστεί σε δύο ομάδες, εκείνους που τα βρίσκουν χαριτωμένα και τα ταΐζουν και εκείνους που τα θεωρούν μάστιγα και έχουν βαλθεί να τα εξοντώσουν. Το γεγονός όμως ότι τουλάχιστον τα τελευταία 70 χρόνια τα ζώα αυτά βρίσκονται «υπό πολιορκία», εξηγεί ο Χόχμαν, τα έχει κάνει πιο ανθεκτικά και ικανά να επιβιώνουν σε αντίξοες συνθήκες. Για τους ειδικούς, η μάχη έχει χαθεί.