Η Μαντάμ Τισό γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1761 και έγινε 250 ετών…αν ζούσε φυσικά. Κέρδισε την φήμη της μετακομίζοντας στην Βρετανία. Πρόκειται για τη Γαλλίδα Marie Grosholtz που υπηρέτησε στην αυλή της Μαρίας Αντουανέτας.
Ο πατέρας της, Joseph Grosholtz, σκοτώθηκε στον Επταετή Πόλεμο και η μητέρα της εργάστηκε στο σπίτι του Dr. Philippe Curtius. Ο Κούρσιους ήταν γιατρός και έφτιαχνε ομοιώματα, με ανατομικές λεπτομέρειες. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1765 και τον ακολούθησαν δύο χρόνια μετά η Μαρί με τη μητέρα της.
Η πρώτη έκθεση με έργα του Κούρσιους έλαβε χώρα το 1770 και δίδαξε στην Τισό την τέχνη της δημιουργίας κερίνων ομοιωμάτων. Το πρώτο της κέρινο ομοίωμα ήταν του Ζαν Ζακ Ρουσό, το 1778, ενώ μεταξύ άλλων έφτιαξε και τα ομοιώματα του Βολτέρου και του Φραγκλίνου. Στο Παρίσι, η Τισό διατήρησε σχέσεις τόσο με επαναστάτες (Ροβεσπιέρος) όσο και με βασιλόφρονες. Ζούσε στις Βερσαλλίες.
Στις 12 Ιουλίου 1789 τα κέρινα κεφάλια του Νεκέρ και του Δούκα της Ορλεάνης που έφτιαξε ο Curtius μεταφέρθηκαν σε μια διαμαρτυρία. Ωστόσο, παρά τη φήμη της, η Τισό συνελήφθη για τα φιλοβασιλικά της αισθήματα και στη φυλακή ήταν μελλοθάνατη μαζί με την Ιωσηφίνα. Θα την αποκεφάλιζαν στη λαιμητόμο και το κεφάλι της ήταν ξυρισμένο. Ωστόσο σώθηκε εξαιτίας του ταλέντου της να δημιουργεί νεκρικές μάσκες των θυμάτων της λαιμητόμου, πολλά από τα οποία υπήρξαν φίλοι της (Μαρά, Μαρία Αντουανέτα, Ροβεσπιέρος).
Μετά το θάνατο του Curtius το 1794 η συλλογή των κέρινων ομοιωμάτων κληροδοτήθηκε στη Marie. Η τελευταία παντρεύτηκε το 1795, με το Francois Tussaud. Απέκτησαν μάλιστα και δύο παιδιά.
Το 1802 η Μαρί Τισό έφυγε στο Λονδίνο με τον έναν της γιο, τον Τζόζεφ. Η πρώτη της μόνιμη έκθεση ήταν στη Baker Street το 1835 , ενώ το 1838 έγραψε τα Απομνημονεύματά της. Πέθανε στον ύπνο της στο Λονδίνο, σε ηλικία 88 ετών, στις 16 Απριλίου 1850.
Σήμερα, το Μουσείο της Μαντάμ Τισό επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις (εκτός από το Λονδίνο). Έτσι, εκθέματα υπάρχουν στο Άμστερνταμ, το Χονγκ Κονγκ, το Λας Βέγκας, την Κοπεγχάγη, τη Νέα Υόρκη και τώρα στην Σαγκάη.