Οι δικαστές εξέτασαν την υπόθεση οικογένειας από την πόλη Οντεμίς, οι γονείς της οποίας χώρισαν το 2000. Τότε, οι δικαστές είχαν δώσει την επιμέλεια του αγοριού (τότε 12 ετών) στον πατέρα και του κοριτσιού (τότε 7 ετών) στη μητέρα. Η απόφαση του δικαστηρίου προέβλεπε ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να ζουν με τον άλλον γονέα για κάποια διαστήματα, όμως δεν έδινε τη δυνατότητα στα δύο αδέρφια να περάσουν χρόνο μαζί.
Ο πατέρας, Μουσταφά Ακίν, είχε προσφύγει στη δικαιοσύνη προσπαθώντας να κερδίσει το δικαίωμα τα παιδιά του να ζουν μαζί τα Σαββατοκύριακα, όμως το αίτημά του είχε απορριφθεί.
Κατά τη διάρκεια της δίκης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η τουρκική κυβέρνηση εξήγησε ότι τα παιδιά ζούσαν στην ίδια συνοικία και κανείς δεν τα εμπόδιζε να συναντηθούν, ένα επιχείρημα που όμως δεν έπεισε το Δικαστήριο καθότι, σύμφωνα με τον πατέρα, η μητέρα τους τους απαγόρευε να μιλάνε το ένα στο άλλο όταν συναντιόντουσαν στο δρόμο.
Οι ευρωπαίοι δικαστές, μάλιστα, αποκάλυψαν ότι αρχικά ούτε η μητέρα ούτε ο πατέρας επιθυμούσαν τα παιδιά να ζουν χωριστά. «Είναι εντυπωσιακή λοιπόν η έλλειψη αφορμών που να δικαιολογεί το χωρισμό των παιδιών», εκτιμά το δικαστήριο. «Η διατήρηση των σχέσεων μεταξύ των παιδιών είναι πολύ σημαντική, για να αφεθεί στην καλή θέληση των γονιών», κατέληξε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ενώ ο πατέρας και η κόρη, που κατέφυγαν στο δικαστήριο, θα λάβουν 15.000 ευρώ για ηθική βλάβη.