Να μη γίνουμε σαν τον Ρόμνει…

Ενσάρκωνε το όραμα της ανέλιξης, της καταξίωσης και νίκης του κοινωνικά περιθωριοποιημένου. Αυτού που κατατρόπωνε το σύστημα.
Σε αυτή τη δεύτερη εκλογική του μάχη επελέγη ως αντίπαλος του ένας αντίΟμπάμα. Λευκός, “καθαρός”, συντηρητικός και ώριμος.
Και ηττήθηκε κατά κράτος.
Το χάρηκα. Όχι γιατί ο Ομπάμα κατά τη διάρκεια της πρώτης του προεδρικής θητείας ξέφυγε από τα προβλεπόμενα. Προφανώς ο προσανατολισμός του ήταν πιο κοινωνικός. Αλλά εντός των ορίων.
Το χάρηκα γιατί αποδείχθηκε ότι δε νικά πάντα η κατασκευασμένη εικόνα. Κυρίως όμως γιατί έχασε ο Ρόμνει ένας υποψήφιος που συνεχώς έφερνε ως απαξιωτικό παράδειγμα την Ελλάδα.
Πάμπολλες φορές με άκρως προσβλητικό τρόπο υποδείκνυε τη χώρα μας ως την επί γης κόλαση.
“Δε θα γίνουμε Ελλάδα, Θέλουν να μας καταντήσουν Ελλάδα” και άλλα παρόμοια ήταν στις περισσότερες ομιλίες του.
Ε λοιπόν κ. Ρόμνει …άντε γεια!
Από την Ελλάδα με… αγάπη