Η Νταϊάνα αισθανόταν άσχημα που η Καμίλα γινόταν ολοένα και περισσότερο κομμάτι της ζωής του πρίγκιπα Καρόλου. Αυτό αποκαλύπτει ο Richard Kay που μίλησε μαζί της λίγες ώρες πριν πεθάνει. “Πώς θα το διαχειριστώ;” με ρώτησε. “Τι θα γίνει αν παντρευτούν; Έχω κουραστεί να με συγκρίνουν με τον Κάρολο και την Καμίλα”. Έκανε παύση και συμπλήρωσε. “Πραγματικά δεν είναι πολύ καλή γυναίκα”.
“Κάθε χρόνο, όταν έρχεται η επέτειος του θανάτου της Νταϊάνα, οι σκέψεις μου επιστρέφουν στην τελευταία μας συζήτηση. Συνήθως ήμουν ο ακροατής. Αλλά θα μπορούσα ή θα έπρεπε να πω περισσότερα; Και αν ναι, τι; Ένα πράγμα που θα έπρεπε να κάνω ήταν να τη συμβουλεύσω να αγνοεί την κριτική των μέσων ενημέρωσης, να το ξεπερνά και να είναι ο εαυτός της.
https://www.youtube.com/watch?v=8St2uDcBWjo
Ήταν μια παγκόσμια φιγούρα στην κορυφή της φήμης της. Η κριτική ήταν απλώς η απόδειξη ότι έκανε τη διαφορά. Ότι οι απόψεις της και οι πράξεις της ήταν αξιοσημείωτες και πως η αλήθεια και η ειλικρίνεια του τι έκανε έλαμπε. Σίγουρα θα μπορούσα να τονίσω πόσο πιο ικανοποιητικό είναι να αναγνωρίζεται για μια συνεισφορά από το να αγνοείται. Ναι τα ΜΜΕ μπορούν να είναι άσχημα και σκληρά, αλλά η εξύμνηση της ζωής της για κάθε πράξη ανεξάρτητα από τις συνέπειες θα ήταν κουραστική.
https://www.youtube.com/watch?v=6FDYcP_W50A&t=169s
https://www.youtube.com/watch?v=rtF5Ez0ELEk
Νταϊάνα: “Καθημερινός βιασμός” από τους φωτογράφους
Θα μπορούσα επίσης να αναφερθώ στους φωτογράφους που την κυνηγούσαν. Πολλοί ήταν πεπεισμένοι ότι έπαιζε με την κάμερα. Ισχυρίζονταν ότι στις τελευταίες της διακοπές με τον Γουίλιαμ και τον Χάρι ήθελε να φωτογραφίζεται με μπικίνι, στα σκάφη και τα τζετ σκι και ήταν σκόπιμα προκλητική. Συχνά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μου είπε ότι συμπεριφερόταν έτσι μόνο και μόνο για να αποσπάσει τις κάμερες από τους γιους της. “Το μισούν πάρα πολύ. Θέλεις να μεγαλώσουν και να μισούν τον φακό;”. Δεν υπήρχε καμία απάντηση σε αυτό.
https://www.youtube.com/watch?v=s0jMjqzzrnw&t=12s
Η λογική της ήταν απλή. Εάν οι φωτογράφοι την έβγαζαν, άφηναν τους γιους της ήσυχους. Από την πλευρά του ο σωματοφύλακάς της Ken Wharfe λέει ότι συχνά της υπενθύμιζε πως τραβάνε φωτογραφίες και δεν ρίχνουν σφαίρες. Αλλά τα τελευταία λόγια της για αυτό ήταν πως αυτή η προσοχή έμοιαζε με “καθημερινό βιασμό”. Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιώ πως η τελευταία μας συζήτηση αποδεικνύει ότι άνοιγε τα φτερά της για μια νέα ζωή. Όπως ακριβώς ήθελε. Είχε μεγάλα σχέδια και φιλοδοξίες.
Ένα άλλο αίνιγμα για την Νταϊάνα ήταν ότι ποτέ δεν κατάλαβε πραγματικά πόσο διάσημη ήταν. Θυμάμαι ότι πήρε το βραβείο “humanitarian of the year”. Μετά μου είπε “Δεν έχω ποτέ κερδίσει κάτι ξανά”. Έκανε μια παύση και με ρώτησε. “Μου το έδωσαν λόγω του ποια είμαι ή λόγω αυτών που έχω κάνει;”. Μια αντανάκλαση των ανασφαλειών της. Μόνο λίγους μήνες πριν τον θάνατό της θυμάμαι ένα συναρπαστικό τηλεφώνημα. Με είχε καλέσει να παρακολουθήσω μαζί της την παράδοξα μεγάλη σκηνή του Σουλτάνου του Μπρουνέι που έφτανε στο Κένσινγκτον.
https://www.youtube.com/watch?v=M759nLMnBEo
Πηγή: Dailymail