Ήταν γύρω στο 1920 όταν το έσκασε με ένα καράβι για την Αγκόλα. Με την άφιξή του στο Lobito Bay, προσέλαβε ντόπιους για μια αποστολή κυνηγιού κροκοδείλων. Άλλο όμως ήταν το θήραμα στο μυαλό του.
Όπως το κανό έπλεε στον ποταμό, σκότωσε όλα τα μέλη του πληρώματος και πέταξε τα πτώματά τους στους πεινασμένους κροκόδειλους.
Αυτό ήταν μόνο ένα από τα πολλά εγκλήματα του Carl Panzram, καθώς ομολόγησε 21 δολοφονίες και πάνω από 1.000 βιασμούς μικρών αγοριών και αντρών.
Σε αντίθεση με τους γοητευτικούς κατά συρροή δολοφόνους Ted Bundy και Rodney Alcala, παρέμεινε σκληρά ειλικρινής.
“Δεν λυπάμαι καθόλου για όλα αυτά”, ανέφερε στην αυτοβιογραφία του που έγραψε μέσα από το κελί του. “Μισώ την καταραμένη ανθρώπινη φυλή συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου”.
Οι επιστήμονες που τον εξέτασαν διαπίστωσαν πως οι ρίζες του κακού θα μπορούσαν να αναχθούν στην παιδική του ηλικία.
Γεννημένος το 1891 από φτωχή οικογένεια στη Μινεσότα, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ήταν περίπου 8 ετών.
Λίγο αργότερα, μπήκε στο αναμορφωτήριο Red Wing για μια σειρά διαρρήξεων όπου εκπαιδεύτηκε τον σαδισμό, καθώς τον τιμωρούσαν με ξυλοδαρμούς και βιασμούς.
Αυτό, όπως σημείωσε ο συγγραφέας που ειδικεύεται στους κατα συρροή δολοφόνους Harold Schechter τον οδήγησε στη συνειδητοποίηση πως ο κόσμος είναι διαβολικός, με αποτέλεσμα να θέλει να σπείρει τον όλεθρο.
Μετά την αποφοίτησή του, κοιμόταν για χρόνια σε εμπορευματικές αμαξοστοιχίες. Βιάστηκε ομαδικά σε βαγόνι, γεγονός που, όπως σημείωσε, τον άφησε “πιο θλιμμένο, άρρωστο αλλά και σοφότερο”.
Το 1915 ταξίδεψε στην Καλιφόρνια και άλλες πολιτείες κατά μήκος του ποταμού Κολούμπια, κλέβοντας και καίγοντας σπίτια και βιάζοντας αμέτρητους άντρες και μικρά αγόρια.
Εκείνα περίπου τα χρόνια καταδικάστηκε σε 7 χρόνια φυλακή στο Oregon State για διάρρηξη. Προκειμένου να τον τιμωρήσουν για την ανυπακοή του, τον κρέμασαν για ώρες από δοκάρια και τον κράτησαν στην απομόνωση για εβδομάδες, όπου τον άφησαν να τρέφεται με κατσαρίδες.
Λίγο καιρό μετά την απόδρασή του το 1918, διέπραξε τους πρώτους φόνους. Στη Νέα Υόρκη είχε προσλάβει 10 ναυτικούς να εργαστούν σε γιοτ που αγόρασε με χρήματα από τις ληστείες, τους μέθυσε και τους σκότωσε.
Λίγο μετά απέπλευσε για την Αγκόλα, όπου βίασε και σκότωσε ένα μικρό αγόρι προτού ξεκινήσει για το κυνήγι κροκοδείλων.
Ένα χρόνο αργότερα και με τις αρχές να τον αναζητούν για τα εγκλήματά του στην Αφρική, κρύφτηκε σε πλοίο και το έσκασε για τις ΗΠΑ.
Το 1928 συνελήφθη για μια σειρά διαρρήξεων και φυλακίστηκε στην Ουάσιγκτον. Όταν ένας φύλακας ανακάλυψε ότι είχε προσπαθήσει να δραπετεύσει, του πέρασαν χειροπέδες και τον ξυλοκόπησαν σε τέτοιο βαθμό που έπεσε αναίσθητος.
Νιώθωντας λύπη για τον Carl Panzram, o 26χρονος δεσμοφύλακας Henry Lesser του έδωσε ένα δολάριο για να αγοράσει φαγητό και τσιγάρα.
“Κανείς δεν είχε υπάρξει μαζί του ευγενικός σε όλη του τη ζωή”, σημείωσε ο John Borowski που σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ του 2012 “Carl Panzram: The Spirit of Hatred and Vengeance”.
Οι δυο άντρες έγιναν φίλοι, με τον Henry Lesser να του περνά καθημερινά φύλλα χαρτιού και μολύβια, πείθοντάς τον να γράψει την ιστορία της ζωής του.
Ο Carl Panzram καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλακή στο σωφρονιστικό ίδρυμα Leavenworth στο Κάνσας.
Εκεί συνέθλιψε το κρανίο του Robert Warnke με μια σιδερένια ράβδο και βρέθηκε στην πτέρυγα των μελλοθάνατων.
Αρνήθηκε παράλληλα τις προσπάθειες ομάδων για τα ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να τον λυπηθούν και να αποφύγει την αγχόνη.
Μετά από χρόνια κακοποίησης, ήταν ο τρόπος αυτοκτονίας του, σημείωσε ο Borowski. O Carl Panzram πήρε τον θάνατο που λαχταρούσε τον Σεπτέμβριο του 1930.
“Βιάσου κάθαρμα. Θα μπορούσα να σκοτώσω 10 ανθρώπους όσο χαζεύεις”, φώναζε στον δήμιό του.
Ο Henry Lesser κράτησε τα γραπτά του, αλλά οι εκδότες δεν ένιωθαν άνετα με το γραφικό περιεχόμενο και τελικά δημοσιεύτηκαν το 1970 με τίτλο “Killer: A Journal of Murder”.
“Ήταν πραγματικά ένας καταπληκτικός συγγραφέας”, σημείωσε ο Joe Coleman που ζωγράφισε το εξώφυλλο του βιβλίου, όντας εντυπωσιασμένος από τη νοημοσύνη του και τα πράγματα για τα οποία ήταν ικανός.
Πηγή: Ozy