Ο Κοσίγκα είχε εισαχθεί την περασμένη εβδομάδα σε νοσοκομείο της Ρώμης με καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, ανακοινώθηκε από τα μέσα ενημέρωσης.
Ο Φραντσέσκο Κοσίγκα είχε διατελέσει πρωθυπουργός για σύντομο χρονικό διάστημα το 1979 και το 1985 είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με επταετή θητεία. Έπειτα από τέσσερα χρόνια κατά τα οποία δεν παρενέβαινε στην πολιτική ζωή, ο Φραντσέσκο Κοσίγκα κατήγγειλε τους συμβιβασμούς και τις πολιτικές κομπίνες, καταγγέλλοντας το σύστημα των κομμάτων και προτείνοντας θεσμικές μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση ενός προεδρικού καθεστώτος.
Παραιτήθηκε τον Απρίλιο 1992, τρεις μήνες πριν από τη λήξη της θητείας του, ζητώντας να τον διαδεχθεί “ένας ισχυρός πρόεδρος”. Ήταν ισόβιος γερουσιαστής, όπως όλοι οι πρώην πρόεδροι της Ιταλίας.
Όλος ο ιταλικός τύπος χαρακτηρίζει σήμερα τον Φραντσέσκο Κοσίγκα, έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής της χώρας. Η δράση και παρουσία του ξεπέρασε τις πέντε δεκαετίες. Από τα πιο σημαντικά στελέχη της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Κοσίγκα είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, όταν, το 1977, ως υπουργός εσωτερικών, κατά την διάρκεια των φοιτητικών διαμαρτυριών, είχε δώσει εντολή σε αστυνομία και καραμπινιέρους να αποκρούσουν, ένοπλοι, τους διαδηλωτές.
Γεννημένος στο Σάσσαρι της Σαρδηνίας, το 1928, από οικογένεια που ανήκε στην μεγαλοαστική τάξη, ήταν εξάδελφος του γνωστού κομμουνιστή ηγέτη Ενρίκο Μπερλιγκουέρ, με καταγωγή επίσης, από την Σαρδηνία.
Πτυχιούχος νομικής σε χρόνο ρεκόρ (υποστήριξε την πτυχιακή του εργασία σε ηλικία μόλις είκοσι ετών) αφιέρωσε τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στην πανεπιστημιακή καριέρα, ως καθηγητής συνταγματικού δικαίου.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του 1958, και ανέλαβε κυβερνητικά καθήκοντα, το 1966, ως υφυπουργός άμυνας, στην κυβέρνηση του Άλντο Μόρο.
Η πολιτική του πορεία συνεχίζεται και το 1976 αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού εσωτερικών. Μια πολιτική εμπειρία που θα διαρκέσει δυο χρόνια και θα ολοκληρωθεί το 1978, μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια να ελευθερωθεί ο Αλντο Μόρο, όμηρος των Ερυθρών Ταξιαρχιών.
Το 1983 εκλέγεται πρόεδρος της Γερουσίας και το 1985 στα πενήντα πέντε του, πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας. Ο νεότερος Πρόεδρος που είχε ποτέ η χώρα, από το 1948 μέχρι σήμερα. Κατά την προεδρία του, έκανε ευρεία χρήση των μέσων ενημέρωσης, κυρίως της τηλεόρασης, για να εκφράσει τις απόψεις του και να εξηγήσει τις αιτίες έντασης και ρήξης με αντιπροσώπους του δικαστικού, κυρίως, σώματος. Την ίδια πάντα περίοδο ανακαλύφθηκε και η οργάνωση Gladio ( η ιταλική “Κόκκινη Προβιά”) που είχε ως κύριο στόχο την αποτροπή τυχόν σοβιετικής επέκτασης στην Ιταλία. Οργάνωση της οποίας, ο Κοσίγκα, όπως προέκυψε από τους φακέλους που δημοσιοποιήθηκαν, ήταν από τα κύρια μέλη. Μετά την ολοκλήρωση της προεδρικής του θητείας και την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, λόγω των σκανδάλων της έρευνας “Καθαρά Χέρια”, ο Κοσίγκα προσπάθησε να πετύχει την μερική ανασύσταση της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ιδρύοντας το κόμμα Udr, αλλά το πείραμά του αυτό, δεν στέφθηκε με επιτυχία .