Το μουσείο Κρέλερ-Μύλερ ανακοίνωσε πως οι νέες έρευνες με εξελιγμένες τεχνικές ακτίνων Χ του επέτρεψαν να συμπεράνει πως η «Νεκρή φύση με αγριολούλουδα και ρόδα» είχε φιλοτεχνηθεί από τον Βαν Γκογκ το 1886, πάνω από ένα παλαιότερο έργο που είχε ζωγραφίσει ο ολλανδός ζωγράφος ενώ φοιτούσε ακόμη σε σχολή καλών τεχνών στην Αντβέρπη.
Ο πίνακας, διαστάσεων 1 μ. x 0,80 μ., στον οποίον αποτυπώνονται παπαρούνες, μενεξέδες, μη με λησμόνει και άλλα αγριολούλουδα, είχε περιέλθει στην κατοχή του μουσείου από το 1974. Επί πολλά χρόνια οι ειδικοί πίστευαν πως ήταν έργο του Βαν Γκογκ, κυρίως λόγω του ασυνήθιστου μεγέθους του καμβά.
Οι νέες έρευνες, με νέες τεχνικές και σαρωτές φθοριούχου φασματοσκοπίας, τις οποίες διεξήγαγαν από κοινού τα Πανεπιστήμια του Ντελφτ και της Αμβέρσας, τα Μουσεία Βαν Γκογκ και Κρέλερ-Μύλερ, με τη βοήθεια του ερευνητικού κέντρου φυσικής σωματιδίων DESY, απέδειξαν πως η χρωματική παλέτα του πίνακα ταυτίζεται με τα χρωματικά μίγματα που χρησιμοποιούσε ο Βαν Γκογκ κατά την περίοδο της δημιουργίας του στο Παρίσι, αν και το γενικό αποτέλεσμα είναι κάπως πιο σκοτεινό, τονίζεται στην ανακοίνωση του μουσείου.
«Ο πίνακας ζωγραφίστηκε σε τουλάχιστον τρία στάδια, με ένα ενδιάμεσο χρόνο μεταξύ τους, απαραίτητο για το στέγνωμα, ωστόσο τα όρια ανάμεσα σε αυτά τα στάδια δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια», τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση.
«Το πάνω μέρος είχε ζωγραφιστεί πρώτα και όπως γνωρίζουμε από τη ζωή, με βάση την εποχή που ανθίζουν τα λουλούδια, πρέπει να είχε φιλοτεχνηθεί στια αρχές Ιουνίου (1886) το νωρίτερο», τονίζεται.
Οι εικόνες κατέδειξαν πως το έργο με τα λουλούδια είχε φιλοτεχνηθεί πάνω από ένα παλαιότερο έργο του ίδιου καλλιτέχνη: μία σκηνή με τους γυμνωμένους κορμούς δύο παλαιστών, οι οποίοι έχουν μπλέξει τα χέρια τους σε μία λαβή. Ο πίνακας αυτός θεωρείται πως είχε φιλοτεχνηθεί όταν ο Βαν Γκογκ φοιτούσε σε σχολή καλών τεχνών στην Αντβέρπη.
Στις αρχές του 1886, ο Βίνσεντ έγραφε στον αδελφό του Τεό: «Αυτήν την εβδομάδα ζωγράφισα ένα μεγάλο κομμάτι με δύο γυμνούς κορμούς-δύο παλαιστές». Το εδάφιο αυτό ίσως να τεκμηριώνει την αυθεντικότητα του πίνακα, που πλέον αποδίδεται στον διάσημο καλλιτέχνη ο οποίος –έπειτα από μία περιπετειώδη ζωή– έφυγε από τη ζωή στη νότιο Γαλλία στις 29 Ιουλίου 1890.