“Όταν η ‘Οντρεϊ ήρθε να μου ζητήσει να της φτιάξω φορέματα για την ταινία “Sabrina”, δεν ήξερα διόλου ποια ήταν και περίμενα την Κάθριν Χέπμπορν”, διηγείται ο διάσημος μόδιστρος στο βερνισάζ μιας έκθεσης στη Χάγη που είναι αφιερωμένη στις δημιουργίες του για την ηθοποιό.
“Έφθασε στο ατελιέ εύθραυστη, χαριτωμένη, νέα και σπινθηροβόλα, ντυμένη σαν τις κοπελίτσες σήμερα, με βαμβακερό παντελόνι, μπαλαρίνες, ένα μπλουζάκι που δεν κάλυπτε τον αφαλό της και μ’ ένα καπέλο βενετσιάνου γονδολιέρη στο χέρι.
“Δεν ήμουν σε θέση να κάνω μια σπουδαία γκαρνταρόμπα για τη Σαμπρίνα και της είπα “όχι, Δεσποινίς μου, δεν μπορώ να σας ντύσω”, προσθέτει ο Ζιβανσί τονίζοντας ότι οι κοπέλες που εργάζονταν στο ατελιέ του δεν ήταν αρκετές ώστε να αναλάβει την ένδυση της ηθοποιού.
Μπροστά στην άρνησή του, η Όντρεϊ τον καλεί σε δείπνο, “κάτι που προκάλεσε έκπληξη για μια καλοαναθρεμμένη κοπέλα”. Στο τέλος του δείπνου ο Ζιβανσί καταγοητευμένος προτείνει στην Αμερικανίδα ηθοποιό να ξαναπάει την επομένη στον οίκο μόδας. “Με το μέγεθος που είχε, της πήγαιναν όλα”, αναπολεί ο 89χρονος σχεδιαστής. “Με επηρέασε, αν και ήμουν τόσο προσεκτικός” στο να δεχτώ.
Στην οθόνη, στο πλευρό του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ το 1954 η Όντρεϊ φορά, λοιπόν, ένα ιβουάρ φόρεμα χορού κεντημένο με μοτίβα με μαύρα λουλούδια που φέρει την υπογραφή Givenchy. Η ηθοποιός ζητεί στο εξής να την ντύνει ο Γάλλος στις ταινίες της και την ίδια χρονιά φορά ένα φίνο ιβουάρ φόρεμα με λουλουδάτα μοτίβα όταν λαμβάνει το Όσκαρ.
Η έκθεση “Στην ‘Οντρεϊ με αγάπη” στο Gemeentemuseum της Χάγης αποτίει φόρο τιμής στην Όντρεϊ μέσα από τα αριστουργήματα από σατέν, τούλι και μετάξι, τα οποία η ηθοποιός φορούσε με τόση κομψότητα. Ο Ιμπέρ ντε Ζιβανσί ετοίμασε μέσα σε ένα χρόνο την έκθεση που είναι ταυτόχρονα σύγχρονη και νοσταλγική, ελέγχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια σε καθένα από τα 100 φορέματα που εκτίθενται.
Προστασία με ένα κομμάτι μετάξι
Στην έκθεση εκτίθεται το μάλλινο κρεπ ταγιέρ και τα δερμάτινα γάντια που φορούσε στην ταινία “Ραντεβού στο Παρίσι” (“Charade” 1963), το βραδινό φόρεμα που δεν είναι άλλο από ένα παιχνίδι διαφάνειας με βελούδο, τούλια και πούλιες στην ταινία “Γραμμή αίματος” (1979) ή ακόμη το διάσημο μαύρο φόρεμα το κάτω μέρος του οποίου είναι διακοσμημένο με χίλιες πέρλες στο “Πρόγευμα στο Τίφανις” (1961).
“Το στιλ της Όντρεϊ είναι διαχρονικό, με μια τόσο ξεχωριστή σιλουέτα, τόσο σημερινή”, δηλώνει ο μόδιστρος. Στη μόδα, όπως στη φιλία, οι δύο καλλιτέχνες συμφωνούν απόλυτα, καταλαβαίνοντας ο ένας τον άλλον, “αυτό που της άρεσε, που μπορούσε να φορέσει”, προσθέτει ο Ζιβανσί.
“Τα ρούχα του Ζιβανσί είναι τα μόνα μέσα στα οποία νιώθω ο εαυτός μου. Πιο πολύ από στυλίστας, είναι ένας δημιουργός προσωπικότητας”, δήλωνε η ηθοποιός, που γεννήθηκε το 1929, όταν μιλούσε για τον φίλο της Ιμπέρ, στον οποίο ενίοτε τηλεφωνούσε “μόνο για να του πει ότι τον αγαπάει”.
Πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF από το 1988, η Όντρεϊ έδωσε πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις φορώντας ένα απλό σατέν ή μεταξωτό μπλουζάκι. Μιλώντας για τη φρίκη του πολέμου, έλεγε στον Ζιβανσί: “νιώθω προστατευμένη με αυτό το μικρό κομμάτι από μετάξι, γιατί είσαι κοντά μου”.
Πέντε χρόνια αργότερα, ένα κομμάτι ύφασμα τους ενώνει ακόμη, όταν ο μόδιστρος πηγαίνει στην Ελβετία στο προσκεφάλι της φίλης του που ταλαιπωρείται από δύο καρκίνους και του δίνει ένα καπιτονέ πανωφόρι σε σκούρο μπλε: “όταν θα είσαι λυπημένος, φόρα το και θα σου δίνει κουράγιο”.
“Από τη Γενεύη μέχρι το Παρίσι έκλαιγα με το πανωφόρι που μου έδωσε η Όντρεϊ”, διηγείται 20 χρόνια μετά τον θάνατο αυτής που έμεινε ένα ίνδαλμα. “Η Όντρεϊ δεν είναι ντεμοντέ, είναι σημερινή. Και η εικόνα της συνεχίζει να μας προκαλεί θαυμασμό”, δηλώνει ο Ζιβανσί.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ