Η Ελευθερία Αρβανιτάκη είναι μία καλλιτέχνις από τις λίγες. Τα τραγούδια της είναι πλέον διαχρονικά και σε κάθε της εμφάνισει ο κόσμος παραληρεί. Πώς αισθάνεται όμως πριν βγει στη σκηνή; ”Πέντε – δέκα λεπτά πριν βγω θέλω να μη μου μιλάνε και να μη μιλώ. Προσπαθώ να κατευνάσω το άγχος μου, να αφουγκραστώ πόσο χαλαρό ή συγκεντρωμένο είναι το κοινό. Κι αυτό το νιώθω με το που σβήνουν τα φώτα: είναι ο τρόπος που θα χειροκροτήσουν, η στιγμή που θα σταματήσουν οι κουβέντες, είναι οι λεπτομέρειες που προδίδουν την προσμονή ή την εγκράτεια”, δηλώνει στην κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
Και συνεχίζει: ”Η τελευταία μου σκέψη πριν βγω μπροστά στον κόσμο είναι η απόλυτη συγκέντρωση σε κάτι που πρόκειται να συμβεί και δεν έχει καμία σχέση με το πριν. Βηματίζω για να μπει το σώμα σ’έναν ρυθμό και προσπαθώ να πετάξω οτιδήποτε υπήρχε πριν από μένα και να μπω σε μια άλλη κίνηση, εκτός λογικής. Κάνω τον σταυρό μου και βγαίνω. Δεν το κάνω ως πιστή, αλλά γιατί εκείνη την ώρα αισθάνομαι ότι, κάποιος, κάτι, θέλω να με βοηθήσει”.