Και ξαφνικά πάτησα και πάλι το πόδι μου στην Αθήνα. Στην αρχή ένιωσα ένα βάρος. Πώς ένιωθες κάθε φορά που ερχόταν η Κυριακή βράδυ και έπρεπε να σηκωθείς για το σχολείο; Ύστερα αισθάνθηκα ξαφνικά λίγο πιο φρέσκος. Το καλοκαίρι σε αναζωογονεί, το λένε και οι ειδικοί. Κάτι ο ήλιος, κάτι η χαλάρωση σε κάνουν να αποφορτίζεσαι για λίγο.
Τόσο που όπως κάθε άνθρωπος άρχισα να κάνω κι εγώ απολογισμούς, σχέδια. Να βάζω τα πρέπει της νέας σεζόν σε σειρά σαν στρατιωτάκια. Πρέπει και θέλω… υποχρεώσεις και ανάγκες! Για να μην με βρει κι άλλος Χειμώνας σαν τον περιπλανώμενο Ιουδαίο να ψάχνω να δω που είναι η μπάλα και απλά να αφήνω τον καιρό να με παρασύρει.
Διάβασε το υπόλοιπο άρθρο του Λευτέρη Σαββίδη στο TLIFE