Είναι φορές που αγανακτώ. Μέχρι που μπορείς να φτάσεις, πόσο χαμηλά μπορείς να πέσεις για να τεστάρεις την πίστη ή την αγάπη μου σε σένα; Μα πόσο Κατίνα μπορείς να γίνεις τελικά; “Μπα! Τι μα λες; Ορκίσου πως δεν έχεις παρακολουθήσει ποτέ γυναίκα, πώς δεν τσέκαρες ποτέ τα μηνύματά της” μου απαντάς με ένα διαπεραστικό ύφος και ξαφνικά ταράζομαι.
Βρε μπας και είμαστε εμείς οι μεγαλύτερες Κατίνες του κόσμου και απλά δεν το παραδεχόμαστε; Μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει ένας άνδρας για να “τσεκάρει” την κοπέλα του;
Όσο σκέφτομαι τη φράση σου τόσο πιο πολύ σιγουρεύομαι. Ο άνδρας μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη Κατίνα. Κι όποιος σου πει το αντίθετο, απλά έχει καταφέρει καλά να καλύψει τα νώτα του! Και να σου πω και την αλήθεια οι πιο χαρακτηριστικές κατινιές, στις οποίες υποκύπτουμε πιο συχνά είναι πολύ συγκεκριμένες.
Ροζ Πάνθηρ… δεν ήταν τυχαία γένους αρσενικού!
Αυτό με την παρακολούθηση είναι το πιο γελοίο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άνδρας. Θα έπρεπε να είχες έναν τρόπο να δεις πως κάνω. Οι αισθήσεις στο ζενίθ, τα μάτια γουρλωμένα, το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο και το περπάτημα της γάτας. Λες και πρόκειται να αποκαλύψω το σκάνδαλο Watergate. Μόνος μου σαν τον τρελό να προσπαθώ να σε ακολουθήσω στο καφέ που θα πας με την κολλητή σου. Σαν να μου φάνηκε γελοία η δικαιολογία ότι είναι χάλια και θέλει να τα πείτε μόνες σας. Κι όμως το έχω κάνει… κι ας πήρα μετά τον κολλητό μου να πάμε για μπίρα, μην τυχόν και μου κάνεις κανένα τηλέφωνο και δεις πως λείπω.
Έχω έρθει και κάτω από το σπίτι σου… εκείνο το βράδυ που είπες ότι δεν θα βγεις.
Φίλε έλα απόψε που πονάω!
Βγαίνεις για άλλη μια φορά με τους συναδέλφους σου από τη δουλειά. Δεν μπορώ να καταλάβω τι τους βρίσκεις, γιατί εγώ βαριέμαι αφόρητα όσες φορές με έχεις πάρει μαζί σου. Έλα όμως που επειδή ακριβώς το γνωρίζεις αυτό δεν πρόκειται να με πιέσεις να έρθω. Γιατί όμως δεν με πιέζεις; Μήπως σε βολεύει που βγαίνεις μόνη σου; Μήπως δεν ήταν ιδέα μου ότι παρακάνατε καλή παρέα με εκείνον τον Γιώργο;
Επιστράτευση τώρα! “Έλα ρε, κάνε μου τη χάρη”, θα πω στον κολλητό μου για να τον πείσω να περάσει δήθεν τυχαία από το μπαράκι που έχετε κανονίσει να πάτε. Άλλωστε κι εγώ το έχω κάνει για εκείνον. Θα ξεχάσω που με πήρε χαμπάρι η κοπέλα του και έφτιαξα ένα ολόκληρο παραμύθι. Ξέρεις, “κι εσύ εδώ! Τι σύμπτωση; Εγώ έρχομαι πολύ συχνά εδώ, είναι το στέκι μου. Πώς είπες πως το λένε το μαγαζί;”!!!