Αναμφισβήτητα ανήκει στην κατηγορία των πιο καταξιωμένων ,αλλά και των πιο πολυσυζητημένων τηλε-κριτικών… Αναμφισβήτητα τα κείμενα που υπογράφει καθημερινά στα “Νέα”, είναι ικανά να σχολιάζονται για ατελείωτες ώρες στα κανάλια, για να μην σας πω για μέρες ολόκληρες !
Η Πόπη Διαμαντάκου με την βιτριολική της πέννα συχνά – πυκνά γίνεται ο εφιάλτης όλων όσων τολμούν να βγουν και να εκτεθούν μπροστά απο τις κάμερες… Παρόλα αυτά σήμερα εκτέθηκε εκείνη… Και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα ! Πως ; Γράφοντας μία κριτική πιθανότατα για ένα πρόγραμμα που δεν έχει δει ποτέ…
Γιατί τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς, όταν διαβάζει μία κριτική στην οποία περιγράφονται σκηνές οι οποίες δεν έχουν βγει ποτέ στον αέρα ! Και το θέμα δεν είναι μόνο ότι περιγράφονται, αλλά… αναλύονται κιόλας και αναλύονται και με διάθεση… ψυχολογικής προεκτάσεως.
Η γνωστή τηλε-κριτικός ,λοιπόν , έχει δημοσιεύσει σήμερα στα “Νέα” μία κριτική για το “Νησί” και για το συγκλονιστικό επεισόδιο με τον χαμό της “Ελένης” που είδαμε την Δευτέρα το βράδυ στο Mega. Και ως εδώ καλά… Τα πράγματα αρχίζουν να μπερδεύονται ,όταν αρχίζει με την σειρά της και η κυρία Διαμαντάκου να αναλύει με κάθε λεπτομέρεια τις σκηνές που είδε και την… συγκίνησαν. Σκηνές τις οποίες ,όμως, όλοι οι υπόλοιποι δεν είδαμε ποτέ.
Η Πόπη Διαμαντάκου στέκεται ιδιαίτερα στις σκηνές του αποχαιρετισμού του μικρού Δημήτρη και της … “κυρίας του” ,όπως επίσης και στην υποτιθέμενη σκηνή …παρηγοριάς που έχει με την …σκληρή δασκάλα της Σπιναλόγγας, με την Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Σκηνή η οποία δεν υπήρχε στο επεισόδιο της Δευτέρας ! Και για του λόγου το αληθές ; Σας μεταφέρουμε το σχετικό απόσπασμα…
“…Σε µια σκηνή θα σταθούµε. Μια από εκείνες που έχουν εµπλουτίσει την ιστορία του βιβλίου της Χίσλοπ, δίνοντας στη σειρά τη δύναµη ενός αυθεντικού µελοδράµατος. Από αυτά που λατρεύει το µεγάλο κοινό. Στη σκηνή που η σκληρή, µοχθηρή δασκάλα του «Νησιού» (Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου) συγκλονίζεται τόσο από τον θάνατο της γυναίκας που φαινόταν να µισεί,της Ελένης, που µοιάζει µέσα σε δευτερόλεπτα να αλλάζει χαρακτήρα. Λες και το σοκ του θανάτου έσπασε το κέλυφος της σκληρότητάς της, για να αναδυθεί το ήθος της αγάπης που δικαιούται ένα παιδί για δεύτερη φορά ορφανεµένο, ο Δηµήτρης Λεµονιάς.