Είναι η δική σου αγάπη για τη μόδα, είναι το φιλικό του περιβάλλον, είναι η καταναλωτική κοινωνία που ζούμε… και το μωρό σου ντύνεται ή θέλει να ντύνεται trendy ή επώνυμα. Η ψυχολόγος Κρίστη Μηλιόρδου σε συμβουλεύει…
Το παιδί από τη φύση του δεν ενδιαφέρεται για τη μόδα. Τα κριτήριά του για το αν θα συμπαθήσει κάποιον ή όχι έχουν να κάνουν με το πώς περνάει μαζί του, αν είναι ευχάριστος, γελαστός, του δίνει σημασία κτλ.
Οι αντιλήψεις περί μόδας ξεκινούν από τους γονείς και τον τρόπο ανατροφής, αλλά και από την κοινωνική επιρροή του σχολείου μέσα από την ομάδα των συνομηλίκων. Η υλιστική κοινωνία που μας περιβάλλει έχει σαν συνέπεια σε αρκετές περιπτώσεις, το στιλ να παίζει σημαντικότερο ρόλο από την προσωπικότητα ενός ανθρώπου.
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας το ντύσιμο αποτελεί άλλη μια ένδειξη της κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης μιας οικογένειας. Συνήθως, τα παιδιά που προέρχονται από ευκατάστατες οικογένειες φοράνε καλύτερα και ακριβότερα ρούχα από ότι οι συμμαθητές τους. Κάτι τέτοιο, όσο επιφανειακό κι αν φαίνεται, μπορεί να έχει συνέπειες στις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους, αλλά και στις αντιλήψεις για τον εαυτό και τους άλλους.
Όταν το παιδί ντύνεται με ακριβά ρούχα…
Οι θετικές συνέπειες που μπορεί να υπάρχουν για ένα παιδί που ντύνεται με ακριβά ρούχα είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις κερδίζει το θαυμασμό των συνομηλίκων του, που μιλούν για την προσεγμένη του εμφάνιση. Αυτό μπορεί να το κάνει να νιώσει σημαντικό και να του τονώσει την αυτοπεποίθηση, καθώς εισπράττει αποδοχή και επιδοκιμασία. Παράλληλα, μπορεί τα άλλα παιδιά να του ζητήσουν να δανειστούν κάποιο από τα ρούχα του κι έτσι να ξεκινήσουν να κάνουν παρέα ή να αρχίσουν να μοιράζονται κι άλλα πράγματα.
Η αρνητική πλευρά, είναι ότι ένα ακριβό ρούχο ή παπούτσι μπορεί να αποτελέσει αιτία κοινωνικού στιγματισμού και απομόνωσης. Κάποια παιδιά που δεν θα έχουν την ίδια οικογενειακή οικονομική κατάσταση μπορεί να νιώσουν φθόνο και να τον εκφράσουν μέσα από επιθετικότητα. Αυτό συνήθως οδηγεί στη χρήση λεκτικής ή και σωματικής βίας. Σε τέτοια περιστατικά το παιδί καταλήγει να βιώνει τύψεις και ενοχές που αυτό έχει κάτι που τα άλλα δεν μπορούν να αποκτήσουν.