Η υψηλή ραπτική δεν έχει καμία σχέση με τάσεις. Είναι πολυτέλεια και η πολυτέλεια προϋποθέτει κλασικές γραμμές και υλικά διαχρονικά που άλλοτε είναι σπάνια να τα βρεις κι άλλοτε απλά υψηλής ποιότητας. Τα ρούχα είναι όλα δουλεμένα στο χέρι και απευθύνονται στους λίγους. Είναι τα φορέματα που επιλέγουν στα Όσκαρ και ακόμη και οι μεγάλες σταρ τα δανείζονται αφού η αξία τους είναι απλησίαστη.
Οι γυναίκες που βρίσκονται στο πελατολόγιο των haute couture συλλογών είναι ένας κύκλος κλειστός που πολύ δύσκολα μπαίνεις όχι γιατί αν έχεις τα χρήματα δεν το καταφέρνεις αλλά γιατί οι συγκεκριμένες κυρίες θέλουν το καλύτερο για τον εαυτό τους και η υψηλή ραπτική τους το προσφέρει. Κοινωνιολογικά να το πάρεις ανέκαθεν οι γυναίκες που ντυνόντουσαν με τις τελευταίες τάσεις της μόδας ήταν αυτές που άνηκαν στην ανώτερη κοινωνική τάξη. Με τα χρόνια οι τάξεις χάθηκαν οπότε τι απόμεινε… η υψηλή ραπτική. Όπως είχε πει η Daphne Guinesss σε αφιέρωμα για την μόδα haute couture άμα δεν έχεις φορέσει φόρεμα αυτής της κάστας δεν ξέρεις τι είναι ρούχο.