Η Εβελίνα Παπούλια που υποδύεται τη μάγισσα στη θρυλική παράσταση Δαίμονες που ανέβηκε στο θέατρο Παλλάς μετά από 22 χρόνια, μίλησε στην εφημερίδα Real Life για την συνεργασία της με την Άννα Βίσση και θυμάται που βρισκόταν όταν ανέβηκε για πρώτη φορά η παράσταση!
Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου στο ριμέικ της θρυλικής ροκ όπερας;
Πέρασα οντισιόν! Όχι, μία, αλλά τέσσερις!΄Ηταν μια διαδικασία – απαραίτητη εν όψει της οπερατικής ερμηνείας στην απαραίτητη αυτή παράσταση – που κυριολεκτικά με “ξύπνησε”. Δεν παίχτηκε το “όνομα” – πάρα πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες πέρασαν από την ακρόαση, όπως και ταλαντούχα, νέα παιδιά – κι αυτό μου θύμισε τα χρόνια της Αμερικής, κάνοντας με περήφανη που τα καταφέρνω ακόμη.
Η ηρωίδα σου, μια μάγισσα του Μεσαίωνα που οδηγείται στην πύρα από τη βασίλισσα, “ μετενσαρκώνεται” σε ηθοποιό ενός σύγχρονου νεοϋορκέζικου θιάσου που θέλει να εκδικηθεί την πρωταγωνίστρια και νυν ερωμένη του σκηνοθέτη με τον οποίο διατηρούσε σχέση. Αναρωτιέμαι αν οι “Δαίμονες”, με τη σειρά τους, στάθηκαν αφορμή για ένα δικό σου ταξίδι στο παρελθόν…
Το ’91 που πρωτανέβηκαν βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη για μεταπτυχιακό στον χορό και σπουδές στην υποκριτική, παίζοντας ταυτόχρονα σε μιούζικαλ και έργα ρεπερτορίου. Εκείνα τα πολύ κρίσιμα χρόνια της ζωής μου γνώρισα τον Τζορτ Λόρος, έναν πολύ προχωρημένο σκηνοθέτη, που μου δίδαξε πως θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα στο κομμάτι της δημιουργίας και της συνεργασίας. Αυτό, λοιπόν, το ξαναβρήκα είκοσι χρόνια μέσα στο πρόσωπο του Γιάννη Κακλέα. Ήταν κάτι που είχα ξεχάσει η δεν ήξερα ότι μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα… Με τους “Δαίμονες” είναι σαν να ξεκινώ από την αρχή. Κι αυτό είχε τεράστια γοητεία για όποιον λειτουργεί σαν πιτσιρίκι που θέλει να ανακαλύπτει όλα, απαλλαγμένος όμως από την αγωνία του πρωτάρη.
Εκτός από τον Κακλέα, γνώρισες και την Άννα Βίσση. Πώς ήταν η συνεργασία σου μαζί της;