Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια μας έχει αναγκάσει να κάνουμε πολλές… περικοπές! Πολλοί είναι αυτοί που είδαν τα οικονομικά τους να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και η ψυχολογία τους να έχει πιάσει πάτο.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με όπλο την αισιοδοξία τους μας αποδεικνύουν ότι τα πράγματα δεν είναι μόνο μαύρα. Σε καιρό οικονομικών κρίσεων, λένε οι ειδικοί, εμφανίζονται οι καλύτερες ιδέες, καθώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούν όλα τα ταλέντα και την εφευρετικότητά τους για να επιβιώσουν.
To TLIFE εντόπισε ανθρώπους που δεν έχασαν το κουράγιο της και “γέννησαν” έξυπνες ιδέες για να καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στην κρίση. Η δημιουργία χειροποίητων κοσμημάτων και οι μεταποιήσεις επίπλων και γενικότερααντικειμένων είναι κάποιες από τις διεξόδους που βρήκαν ο Αλέξανδρος, η Ελευθερία και η Δώρα.
Κάνε τα παλιά σου έπιπλα “καινούρια” με λίγα λεφτά
Ο Αλέξανδρος Καραμαλίκης παίρνει τα παλιά έπιπλα και τα μετατρέπει σε “αριστουργήματα”. Η ιδέα του ξεκίνησε από την ανάγκη να έχει ξεχωριστά έπιπλα στο χώρο του χωρίς όμως να να ξοδέψει πολλά λεφτά! “Βρίσκοντας έπιπλα ή αντικείμενα που για κάποιον ήταν άχρηστα -ή απλώς τα βαρέθηκε- και αξιοποιώντας – μεταποιώντας τα με την τεχνική κυρίως του κολάζ- μπορώ να έχω στο χώρο μου μοναδικές δημιουργίες και, γιατί όχι, να το κάνω και για άλλους”, εξηγεί στο TLIFE.
Το πρώτο του έπιπλο που πέρασε από το επίπεδο του πειραματισμού στο επίπεδο της δημιουργίας είναι ένα παλιός μπουφές που μετατράπηκε σε γυναικεία τουαλέτα!
“Η χρήση του μπουφέ πλέον είναι πολύ παρωχημένη αλλά οι καμπύλες του επίπλου με έκαναν να σκεφτώ πως θα ταίριαζε να μπει σε ένα υπνοδωμάτιο με έναν μεγάλο καθρέφτη, για να φιλοξενήσει τα γυναικεία μικροπράγματα. Εξού και το κολάζ με «κλασικά πρότυπα ομορφιάς» όπως η Marilyn Monroe, η Sofia Loren και άλλες.
Εντυπωσιάστηκες; Σίγουρα βλέποντάς το πιστεύεις ότι είναι κάτι πανάκριβο αλλά τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι οικονομικά. Πέρα από τα χρώματα και τα βερνίκια, τα οποία είναι κυρίως οικολογικά, ο Αλέξανδρος χρησιμοποιεί παλιά περιοδικά, εφημερίδες και φωτογραφίες για τη δημιουργία των κολάζ.
Όσον το πόσο χρόνο θέλει για να γίνει μια παλιατζούρα έργο τέχνης, μας εξηγεί: “Ο χρόνος κάθε φορά διαφέρει. Αυτό που παίρνει τον περισσότερο χρόνο είναι να καταλήξω στο ποια θα είναι η μεταμόρφωση του επίπλου. Από εκεί και πέρα ο όγκος και η λεπτομέρεια του κάθε επίπλου διαμορφώνουν και τον χρόνο μεταμόρφωσής του.”
“Στην αρχή ξεκίνησα τη συγκεκριμένη δραστηριότητα ως χόμπι. Στη συνέχεια βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου (στην αρχή ήταν η ανταπόκριση φίλων, αλλά πολύ γρήγορα, μέσω του bazaar Meet Market, υπήρξε ανταπόκριση και από αγνώστους) αποφάσισα να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Έτσι κι αλλιώς, λόγω περιορισμένου χώρου στο εργαστήριό μου, κάθε φορά που φτιάχνω ένα δυο έπιπλα, πρέπει να τα δώσω για να μπορέσω να προχωρήσω στα επόμενα. Άρα χωρίς την ανταπόκριση του κόσμου θα ήταν δύσκολο και για μένα να προχωρήσω”,περιγράφει.
Έχει κέρδος από αυτό; “Εκτός από την ηθική επιβράβευση (που είναι ένα μεγάλο κέρδος) αν ρωτάτε και για οικονομικό κέρδος νομίζω πως ναι. Και εγώ αλλά και ο κόσμος κερδίζουμε, αφού η πρώτη ύλη τις περισσότερες φορές είναι δωρεάν (πολλές φορές μου δίνουν οι ίδιοι ένα παλιό τους έπιπλο) και έτσι είναι πολύ πιο οικονομικό και για τον κόσμο από το να αγόραζε ένα καινούργιο. Το πιο σημαντικό όμως κέρδος είναι για μένα η δημιουργία και για τους άλλους η απόκτηση ενός μοναδικού αντικειμένου, αφού η τυποποίηση των επίπλων, με τον τρόπο που τα φτιάχνω, έτσι κι αλλιώς δεν είναι εφικτή.”
Η κρίση γεννάει ιδέες! Μήπως τελικά έχει και θετικά; “Σίγουρα η κρίση γεννάει ιδέες. Άλλωστε και η Μονόπολη ήταν ιδέα ενός ανέργου στην περίοδο του κραχ το 1929 . Έτσι και τώρα, που δεν έχουμε τη δυνατότητα να αφήνουμε να πηγαίνει τίποτα χαμένο, οφείλουμε να βγάζουμε το καλύτερο από αυτό. Ανακυκλώνοντας και αξιοποιώντας παλιά έπιπλα στην προκειμένη περίπτωση κάνουμε πολλαπλά καλά και στον εαυτό μας αλλά και στο περιβάλλον.”