Μια “τρελή τρελή σαραντάρα” γίνεται η Βίκυ Σταυροπούλου και ενσαρκώνει στο θέατρο “Μικρό Παλλάς” με μεγάλη επιτυχία το ρόλο της “Τζένης Πετρομιχάλη” με τον οποίο δεν έχει και πολλά κοινά στοιχεία πέρα από το δυναμισμό και την “τρέλα”! Η γνωστή ηθοποιός άφησε για λίγο το θεατρικό σανίδι και έχοντας πάντα για σύμμαχο το χιούμορ και την ειλικρίνειά της μίλησε στο TLIFE για όλους και για όλα!
Η σύγκριση με την Ρένα Βλαχοπούλου που μας έκανε να γνωρίσουμε το συγκεκριμένο ρόλο την εποχή καλού ελληνικού κινηματογράφου, η αλλαγή στην εμφάνισή της (που της πάει πολύ) και η σχέση της με την κόρη της Δανάη Μπάρκα ήταν μερικά από τα ερωτήματα που της θέσαμε… Οι απαντήσεις της; Όπως πάντα απολαυστικές…
Φέτος σας βρίσκουμε στο θεατρικό σανίδι ως μια “τρελή, τρελή σαραντάρα”… Πώς νιώθετε που ενσαρκώνετε το ρόλο που αγάπησε το κοινό από την ταινία με την Ρένα Βλαχοπούλου;
Μόνο ευτυχισμένη μπορώ να νιώθω όχι μόνο γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να ερμηνεύσω αυτόν το ρόλο, αλλά και γιατί το κοινό τον ξανα-αγάπησε αυτή τη φορά στο θέατρο. Και το λέω αυτό με βεβαιότητα πια, αφού το έργο έχει ήδη συμπληρώσει 4 μήνες παραστάσεων. Υπάρχουν και πολλοί θεατές, κυρίως νέοι, που δεν έχουν τόσο ισχυρή ανάμνηση της ταινίας όσο οι μεγαλύτεροι που ξέρουν απ’ έξω σκηνές και ατάκες. Πάντως, η παράσταση που παίζουμε δεν βασίζεται μόνο στην ταινία αλλά και στο θεατρικό έργο, με τον τίτλο Σαράντα και… που προηγήθηκε χρονικά της ταινίας.
Ποια τα κοινά σας στοιχεία με την “Τζένη Πετρομιχάλη”; Θα μπορούσατε να ερωτευτείτε κάποιον με τόσο πάθος ώστε να μην λογαριάσετε τη γνώμη των κοντινών σας ανθρώπων;
Αναρωτιέμαι αν έχω έστω και ένα στοιχείο κοινό με την Τζένη Πετρομιχάλη… Λοιπόν, ΔΕΝ είμαι χήρα, ΔΕΝ είμαι άτεκνη, ΔΕΝ είμαι πλούσια, ΔΕΝ έχω σωφέρ, ΔΕΝ είμαι κοκέτα και – το βασικότερο – ΔΕΝ είμαι σαραντάρα (να λείπουν τα σχόλια!).
Τώρα, σε σχέση με τον έρωτα, επειδή είναι κάτι απρόβλεπτο και ξαφνικό, δεν μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων αν θα λογάριαζα την κοινωνία. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα έδινα δεκάρα τσακιστή για το τι λένε οι τριγύρω, το έχω ξανακάνει άλλωστε στη ζωή μου και μου βγήκε σε καλό.
Σας έχουν συγκρίνει με την Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά και την Μαίρη Αρώνη (που το ’60 είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράσταση “σαράντα και…”);
Μοιραία γίνεται η σύγκριση κυρίως με την αξεπέραστη Ρένα γιατί από τη θεατρική ερμηνεία της Αρώνη υπάρχει μόνο μια “ραδιοφωνική ανάμνηση” που δεν έχει ακούσει ο πολύς κόσμος. Για μένα, αυτή η σύγκριση και μόνο είναι τιμητική. Και πολύ συγκινητική.