Η Μαρίζα Κωχ, που έβαλε τα ηλεκτρονικά όργανα στην παραδοσιακή μουσική τη δεκαετία του ’70 και φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια στην ελληνική δισκογραφία, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό ”ΕΓΩ!”, μίλησε για την ανύπαρκτη αισθητική στα τραγούδια των μπουζουκιών, αλλά και τα ψήγματα χρυσού που υπάρχουν ταυτόχρονα στις συγκεκριμένες μελωδίες. Η ίδια παραδέχτηκε ότι: ”Τραγουδούσα με το θράσος της άγνοιας και το θάρρος της νιότης! Παρόλα αυτά, δεν μου λείπουν αυτά τα χρόνια, ήταν σκληρά. Βιώσα γερά τη Χούντα. Ένιωσα την ανελευθερία”.
Σχετικά με την Eurovision και τις 6 συμμετοχές μας, με παιδιά από ριάλιτι: ”Δεν συμφωνώ καθόλου που οι περισσότεροι τραγουδούν αγγλικά. Είναι ένα φεστιβάλ ”κολεγιά” πια, κάθε χώρα ψηφίζει τους γείτονές της. Το ίδιο το ρεάλιτι με πειράζει κι όχι τα παιδιά. Δεν βρίσκω το λόγο να συμμετέχουμε σ’ αυτό το φεστιβάλ. Τι μας προσφέρει; Δεν έχει ”πηγές” πολιτισμού. Όλα τα τραγούδια είναι ποπ και δεν φέρουν καμία αγωνία. Σε άλλες χώρες δεν δίνεται τόση έκταση στη Eurovision. Μας βρήκαν αμάθητους, χωρίς παιδεία και μας εκμεταλλεύονται.”
Επιπλεόν καλλιτέχνες, όπως ο Σάκης Ρουβάς, η Άννα Βίσση και η Δέσποινα Βανδή που ”κοιμούνται και ξυπνούν με φοβερή αγωνία μη χάσουν κάτι, μην έρθει κάποιος να πάρει τη θέση τους, τους λυπάται!”
Διάβασε περισσότερα στο ”ΕΓΩ!” που κυκλοφορεί!