Παρασκευή, 29 Μαρ.
16oC Αθήνα

O Άρης Τερζόπουλος γράφει για την άνοδο και την πτώση του Π. Κωστόπουλου

Ο γνωστός εκδότης κάνει μια αναδρομή στην συνεργασία τους και στην κοινή τους πορεία στα πρώτα χρόνια του περιοδικού Κλικ.

Ο Άρης Τερζόπουλος γνωρίζει τον Πέτρο Κωστόπουλο περίπου 26 χρόνια. Μαζί απογείωσαν το περιοδικό κλικ και η συνεργασία τους κράτησε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο κος Τερζόπουλος μιλάει μέσα από ένα άρθρο του για την γνωριμία τους, την κοινή τους πορεία, τα πρώτα χρόνια του Κλικ, την άνοδο αλλά και την πτώση του Πέτρου Κωστόπουλου.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ “Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ”

“Ένας πασίγνωστος εκδότης και η εκδοτική του εταιρεία, γίνονται ένα ακόμη από τα θύματα της οικονομικής κρίσης που έπληξε βάναυσα τα Μέσα Ενημέρωσης.

Εκείνο το απόγευμα, προς το τέλος Ιουνίου του 1987 ο Πέτρος Κωστόπουλος, μπήκε στο γραφείο μου, κρατώντας ένα χαρτί στα χέρια του, με ύφος στενοχωρημένο και συνοφρυωμένος, για να με βρει και μένα να κάθομαι με το ίδιο ύφος και κρατώντας ένα αντίτυπο από το ίδιο κομμάτι χαρτί. Ήταν το δελτίο με τα στοιχεία κυκλοφορίας του τρίτου τεύχους του Κλικ, που το πρώτο του τεύχος είχε κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του ’87 και τα στοιχεία δεν ήταν καθόλου καλά. Το πρώτο τεύχος είχε πιάσει κυκλοφορία 14.000 φύλλα , το δεύτερο 12.000 και το τρίτο 11.000. Ήρθε και κάθισε δίπλα μου και είχαμε και οι δυο ένα ύφος σαν κλαμένα κάτι. «Τι κάνουμε αφεντικό»; με ρώτησε. Έτσι με αποκαλούσε. Ή Αφεντικό ή Αρούλη. «Ξέρω ‘γω» του απάντησα. «Ρε συ» μου είπε «σκέψου το και αν θέλεις να το κλείσουμε, το κλείνουμε. Δεν θέλω να σε βάλω και σε περιπέτειες». «Ξέρω ρε»του είπα «μην έχεις τέτοιε σκέψεις. Δεν περίμενα να πέσουμε κι άλλο να πάρει η ευχή». Καθίσαμε για λίγο αμίλητοι. Το είχαμε ήδη αγαπήσει και οι δυο αυτό το περιοδικό και ξέραμε ότι αν δεν πετύχαινε θα φταίγαμε μόνο εμείς. Η εποχή ήταν έτοιμη. Αλλά ήμασταν στριμωγμένοι. Είχα μόνο 20 εκατομμύρια δραχμές στη διάθεσή μου και τα δέκα ή και περισσότερα είχαν ήδη φύγει. Και με τις εκδόσεις μερικές φορές αν δεν σταματήσεις έγκαιρα, το πράγμα δεν μαζεύεται.. Κάτσαμε για λίγη ώρα ακόμη έτσι. «Κοίτα» του είπα «πάμε λίγο σπίτια μας να ξεκουραστούμε και να χωνέψουμε την κρυάδα και βρισκόμαστε το βραδάκι στο γυμναστήριο και βλέπουμε τι κάνουμε».

Με το Πέτρο είχαμε γνωριστεί μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι το ’86……………….

Lifestyle Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε