Πριν από λίγη ώρα, μετά τον ημιτελικό του «Dancing with the stars», μίλησα μαζί της και στην ερώτησή μου, πώς της φάνηκε που οι φιναλίστ του talent show είναι η Ντορέττα Παπαδημητρίου και ο Ηλίας Βρεττός, μου είπε πως
«θεωρώ πως είναι δίκαιο, αν και αναμενόμενο. Γενικότερα, πιστεύω πως αν το επίπεδο των διαγωνιζομένων ήταν πιο ομοιογενές, θα είχε πολύ μεγαλύτερη αγωνία. Αυτό όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι, ως πρόγραμμα, είναι αξεπέραστο!
-Θα ψηφίσεις κάποιον από τους δύο φιναλίστ;
Ναι, θα ψηφίσω τον Ηλία, νομίζω έχει περισσότερη ανάγκη εμψύχωσης από τη Ντορέττα – που είναι καταπληκτική, ούτως ή άλλως!
-Αλήθεια, πώς ένιωσες που την προηγούμενη Κυριακή, βρέθηκες ξανά στην πίστα του Dancing; Ήταν… επίπονη η επιστροφή στο χορό;
(γελώντας) Πολύ περισσότερο από όσο περίμενα! Το σώμα μου είχε ξεσυνηθίσει την πολύωρη και επίπονη γυμναστική, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να κάνω ενέσεις για να μπορέσω να ανταποκριθώ. Ένιωσα την ίδια αγωνία και στο τέλος, την ίδια ανακούφιση. Τα σχόλια που έχω δεχτεί από τον κόσμο είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου.
-Την επόμενη Δευτέρα είναι και ο ελληνικός τελικός για να επιλεγεί το τραγούδι που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο φεστιβάλ της Eurovision. Πώς σου φαίνονται τα τραγούδια;
Με τη Eurovision, συμβαίνει πάντα κάτι πολύ παράξενο. Ενώ γενικώς έχουμε αξιοπρεπή παραγωγή τραγουδιών και υπέροχους συνθέτες, όταν πάνε οι ίδιοι αυτοί συνθέτες να γράψουν κάτι για τη Eurovision συγκεκριμένα, συνήθως… τα κάνουν μαντάρα»! Θαρρείς ότι βάζουν κάτω χαρτί και μολύβι και ξεκινούν: «να έχει κάτι το ελληνικό, να είναι και διεθνές, να είναι και επίκαιρο, να είναι και ξεσηκωτικό – αλλά όχι και πάρα πολύ – να έχει κι από ‘κείνο, να έχει κι από τ’ άλλο», με αποτέλεσμα το τραγούδι να μην ακούγεται! Βεβαίως έχουν υπάρξει και υπέροχα τραγούδια στο διαγωνισμό, αλλά αυτά είναι οι εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
-Ποιο από τα τέσσερα διαγωνιζόμενα προτιμάς να ταξιδέψει στη Σουηδία;
Προτιμώ ένα ωραίο τραγούδι, μια ωραία φωνή, μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Ό,τι ο μέσος ακροατής δηλαδή…! Από τα συγκεκριμένα που ακούσαμε, ξεχωρίζω της Θωμαΐδος Απέργη, που μου κάνει ξέγνοιαστο και ανεπιτήδευτο. Ελπίζω να πάει και να μάθουμε να κλίνουμε και το όνομα της κοπέλας. Ήμαρτον πια, τέτοιο υπέροχο όνομα…!
.png)
-Έχεις απόλυτο δίκιο. Εσύ, μετά τις συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και στην Κομοτηνή, τι ετοιμάζεις…;
Ελπίζω περισσότερες συναυλίες! Ο κόσμος που έρχεται, φεύγει κυριολεκτικά ενθουσιασμένος. Ο συνδυασμός της κινηματογραφικής μουσικής, των έργων που προβάλλονται παράλληλα, της ζωντανής ορχήστρας και της υπέροχης φωνής της Νίνας Λοτσάρη, είναι αχτύπητος! Είναι η τρίτη μου φορά στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης και η πρώτη φορά στην Κομοτηνή. Ανυπομονώ και για τις τέσσερεις εμφανίσεις μας!
-Με το χέρι στην καρδιά, σου λείπει η τηλεόραση;
Με το χέρι στην καρδιά, καθόλου…! Είχα τόση μεγάλη ανάγκη να επιστρέψω στη σκηνή, που ούτε καν το σκέφτομαι. Είμαι όμως πολύ ευγνώμων στην ευκαιρία που μου δόθηκε και μπόρεσα μέσω της τηλεόρασης, να επιστρέψω και πάλι σε αυτό που τόσο πολύ αγαπώ.
Η αγάπη της για τη μουσική φαίνεται και όταν διευθύνει την 25μελή ορχήστρα στη συναυλία «Cinema Paradiso». Την διαπιστώσαμε όλοι όσοι απολαύσαμε τη συναυλία στην Αθήνα, όλοι όσοι πήγαν στην Πάτρα και είναι σίγουρο πως θα περάσουν υπέροχα και όσοι πάνε στις συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, για να ακούσουν αγαπημένα τραγούδια από βραβευμένα κινηματογραφικά έργα όπως: «Ο Νονός», «Ρωμαίος και Ιουλιέττα», «Υπόθεση Τόμας Κράουν», «Skyfall» και πολλές ακόμα υπέροχες μελωδίες του διεθνούς αλλά και του ελληνικού κινηματογράφου .
Γρηγόρης Μελάς