…σηματοδότησαν το τέλος εποχής μιας σχεδόν 15ετούς αποστεωμένης, φοβικής και μη μου άπτου διαδικασίας δήθεν δημοκρατικού διαλόγου, τότε η χθεσινή κατ ευφημισμόν «συνέντευξη» του πρωθυπουργού έβαλε ταφόπλακα στην ψευδαίσθηση περί της ουσιαστικής ενημέρωσης κατά την έννομη τάξη της διακαναλικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Το σκηνικό φιλοτεχνημένο έτσι ώστε να εξυπηρετεί τον προσχηματικό χαρακτήρα της χθεσινοβραδινής τηλεοπτικής παρωδίας.
Χώρος το Μέγαρο Μαξίμου, ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση του «σαβουάρ βίβρ » της καθώς πρέπει φιλοξενίας.
Πώς να μπεις, ας πούμε στο σπίτι κάποιου που σε έχει προσκαλέσει και να του μιλήσεις έξω από τα δόντια; Ακόμη και οι γραβάτες του κυρίου Παπανδρέου και του κυρίου Πεταλωτή στις αποχρώσεις του θαλασσί και του μοβ αντίστοιχα ήτανε επιλεγμένες ώστε να μην παραπέμπουν σε επιθετικές αντιθέσεις.
«Οκτώ νομά σ’ ένα δωμά» είχαν παραταχθεί σε σχήμα ταφ με σκοπό να ψάλει καθείς το προαποφασισμένο τροπάριο του και στο τέλος να πει το δι ευχών αποχωρώντας καθαγιασμένος από τη σεμνή αυτή τελετή. Ο ένατος ήταν εκεί απλώς για να κρατάει το ίσο και για να υπενθυμίζει στην δύσμοιρη δημοσιογραφία ποιος έστι ουν ο οφθαλμός ως τα πανθ’ ορά για την τήρηση της πολίτικαλ κορεκτ ενημέρωσης. Ο πρωθυπουργός έπρεπε να κάνει το διάγγελμα του και οι συνάδελφοι να κερδίσουν τις εντυπώσεις σε αυτά ιδιότυπα δημοσιογραφικά καλλιστεία.
Κατά τα λοιπά η συζήτηση στο σύνολο της γνωστής λαϊκής στιχομυθίας:
-Τι κάνεις μπάρμπα;
-Κουκιά σπέρνω.
Αποκορύφωμα η παρακάτω αφασική απάντηση Παπανδρέου σε ερώτηση του Αντώνη Σρόιτερ που ζητούσε να μάθει σε τι θα συνίσταται το κυβερνητικό αδιέξοδο αν ο λαός δεν ψηφίσει τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ: «Χαίρομαι για την αισιοδοξία σας. Είμαι κι εγώ το ίδιο αισιόδοξος». ..Και ποιος κάτω από αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να του ζητήσει να απαντήσει επί της ουσίας; Ο Πεταλωτής;
Δύο ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα που με τα ταύτα απεκόμιζε κανείς ως τηλεθεατής πολίτης. Θλίψη και βαρεμάρα. Ένιωθες πως η εθνική μας αφήγηση είχε εγκλωβιστεί στη λεξιπενία, τη δυσλεξία και τον αυτισμό.
Μέσα σε δύο ώρες ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε συνολικά όχι περισσότερες από δέκα το πολύ δεκαπέντε διαφορετικές λέξεις τις οποίες επαναλάμβανε διαρκώς είτε ταίριαζαν είτε όχι π.χ ευνομία, διαφάνεια, διαφθορά, οραματική, πράσινη ανάπτυξη. Αποτέλεσμα και κάποια αστεία λεκτικά σχήματα του τύπου «Θα χτυπήσουμε τη διαφάνεια», « για τη διατήρηση εξακοσίων χιλιάδων θέσεων ανεργίας». « Λεφτά υπάρχουν αλλά έχουν σπαταληθεί.» κ.τ.λ.
…Και καθώς η, ας πούμε, συνέντευξη ξεπερνούσε τα (συμφωνηθέντα Χρονικά) όρια, οι συνδρομητές της Nova,κατά την διάρκεια του ζάπινγκ διάβαζαν στις πληροφορίες περιεχομένου των καναλιών,την ΝΕΤ π.χ. να αναγγέλλει την κωμωδία Τι είχαμε,τι χάσαμε,ο Alpha το Βig Brother, ενώ οι τηλεθεατές του Mega περίμεναν μάταια να δουν την
Ανατροπή που δεν έλεγε νάρθει.
Ως επιμύθιον κρατώ την πρωθυπουργική φράση την σχετική με τις, ας τις πούμε ευσχήμως, «περικοπές» σε μισθούς και συντάξεις: Εμένα με πονάει πιο πολύ από όλους.
Τι να του απαντήσει μετά από αυτή την σπαραχτική αποκάλυψη ο περήφανος, αν και επιτηρούμενος από τον τροικανό μεγάλο αδελφό ελληνικός λαός. Συγνώμη, που με πάτησες και με έχεις κάνει λιώμα, αγαπητέ πρωθυπουργέ μου.