Σε μια εξομολόγηση ψυχής στην εφημερίδα “Espresso” o ίδιος μιλάει για τα παιδικά του χρόνια σε ορφανοτροφείο, για το ξύλο αλλά και τις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν δεν είχε χρήματα ούτε για τα απαραίτητα.
Οι γονείς και δύο από τα αδέρφια του είναι κωφοί. Έχασε πολύ νωρίς τη μητέρα του και κατέληξε ο ορφανοτροφείο.
“Πέρασα πολλές δυσκολίες. Τρώγαμε πολύ ξύλο, υπήρχαν κανόνες. Δεν είναι εύκολο να χειραγωγήσουν δεκαέξι αγόρια δύο καλόγριες. Και μην ξεχνάτε ότι το 1975 δεν υπήρχαν κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι…
Δεν δραπέτευσα. Κατ’ αρχάς, δεν ήξερα πού να πάω. Δεν ήξερα ότι είμαι Αθηναίος. Το ορφανοτροφείο βρισκόταν στη Θήβα” λέει ο ίδιος στη συνέντευξή του. Διαβάστε περισσότερα…