Ο χρόνος που περνά και η πίεση που αυξάνεται όσο δεν κλείνει η συμφωνία με τους δανειστές οδηγούν την κυβέρνηση σε άγχος και λάθη.
Τόσο ο χειρισμός της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τα χρήματα των περιφερειών και των δήμων όσο και αυτός για τα …ρούβλια των Ρώσων αποτελούν απτά παραδείγματα.
Έτσι πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να είναι σωστές «καίγονται» επικοινωνιακά γιατί γίνονται έρμαιο της συγκυρίας.
Το να βρίσκονται τα χρήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης στη τράπεζα της Ελλάδος ώστε να αποφεύγεται η κακοδιαχείριση που είναι αποδεδειγμένη στο χώρο είναι μια παρέμβαση που αν γίνει με θεσμικούς όρους μπορεί να είναι επωφελής.
Όταν όμως γίνεται με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, χωρίς διάλογο και για να καλυφθεί μια βραχυπρόθεσμη ανάγκη, προκαλεί εύλογη ανησυχία και καχυποψία.
Και τότε μια αριστερή κυβέρνηση που έχει δώσει διαχρονικές μάχες για την ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης και τη δημοκρατία βρίσκεται απολογούμενη για αυταρχικές πρακτικές όπως αυτή της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που η ίδια είχε καταγγείλει με σφοδρότητα κατά το παρελθόν και για περιορισμό της εξουσίας των εκλεγμένων δημάρχων και περιφερειαρχών.
Είναι αυτογκόλ!
Αλλά και στο πεδίο της ενέργειας που η σχέση με τους Ρώσους είναι μια στρατηγική κίνηση δεν μπορεί να χαλαλίζεται –σε επικοινωνιακό επίπεδο-από την προσδοκία μιας υπέρογκης προκαταβολής που και ο τελευταίος υπάλληλος της Κομισιόν ξέρει ότι δεν μπορεί να εκταμιευθεί. Και δεν μπορεί να εκταμιευθεί γιατί κάθε τέτοια συμφωνία πρέπει να «ωριμάσει» μέσα στη γραφειοκρατία και τα συμφέροντα της Ε.Ε. .Και στο παρελθόν πολλές φορές έχουν παρουσιαστεί εμπόδια που έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα και έχουν ακυρώσει συμφωνίες.
Ποιος λοιπόν θα έδινε προκαταβολή μερικών δις χωρίς να έχει εξασφαλίσει το εγχείρημα;
Όμως παρ’ ότι αυτά ήταν σαφή εξ αρχής κάποιοι επέμεναν να διαρρέουν στην κοινή γνώμη ότι την άλλη εβδομάδα φτάνουν τα ρούβλια!
Φαίνεται ότι εκτός από την οικονομία αρχίζει να εξαντλείται και η ανθρώπινη αντοχή λόγω της μακράς διαπραγμάτευσης.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με τη συμφωνία γιατί πια το κόστος της καθυστέρησης είναι σε όλα τα επίπεδα βαρύτερο από το συμβιβασμό…