Όπως όλα δείχνουν θα κλείσει σήμερα η διαδικασία του κουρέματος του ελληνικού χρέους.
Το συνολικό μας χρέος δε θα μειωθεί αλλά θα αποπληρωθεί με καλύτερους όρους. Χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερο χρόνο εξόφλησης.
Κανείς δε δικαιούται να πανηγυρίσει για αυτή την εξέλιξη. Η χώρα καθίσταται αναξιόπιστη και τριτοκοσμική εξ’ αιτίας όσων την κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια. Αλλά έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα δεν υπήρχε άλλη επιλογή.
Το ερώτημα που ανακύπτει πια είναι τι γίνεται από δω και πέρα.
Πως διαχειριζόμαστε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Αναμφίβολα δημιουργείται μια ευκαιρία. Και θα είναι η τελευταία. Αν δεν την αξιοποιήσουμε δεν πρόκειται να μας δώσουν άλλη.
Ως χώρα έχουμε αναλάβει σοβαρότατες δεσμεύσεις. Πολλές από αυτές έπρεπε να τις έχουμε υλοποιήσει μόνοι μας εδώ και χρόνια. Και αν το είχαμε κάνει ίσως να μη βρισκόμασταν σήμερα σε αυτή τη θέση.
Όμως έστω και τώρα πρέπει να προχωρήσουμε. Να κάνουμε όσα επιβάλλονται ώστε να ξαναβρεθούμε σε τροχιά ανάπτυξης. Να βγούμε επιτέλους από τον πνιγηρό κύκλο της ύφεσης.
Και για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση .Που να δομήσει με αποφασιστικότητα και συνέπεια ένα νέο κράτος. Το πείραμα Παπαδήμου πέτυχε μερικώς. Ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός πέτυχε στην οικονομική διαπραγμάτευση. Κατάφερε τους δύο στόχους –νέο δάνειο και PSI-για τους οποίους διορίστηκε. Όμως δεν μας προέκυψε…Μόντι. Στα εσωτερικά της χώρας δεν έδειξε ότι μπορεί να λειτουργήσει το ίδιο επιτυχημένα όσο στα εξωτερικά οικονομικά.
Μοιραία στις επερχόμενες εκλογές θα πρέπει να στραφούμε ξανά στο πολιτικό προσωπικό. Δηλαδή σε αυτούς που δημιούργησαν την κρίση.
Είναι εύλογο να έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις για το αν θα αλλάξουν τρόπο σκέψης και δράσης. Αν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ξεχάσουν τις παλιές συνταγές.
Στις επερχόμενες εκλογές πρέπει να σχηματιστεί μια ισχυρή, σταθερή και αποφασισμένη κυβέρνηση. Αυτή θα γράψει ιστορία ή θα τη γράψει η ιστορία. Θα επιτύχει να βγάλει τη χώρα από τη μεγαλύτερη κρίση ή θα την οδηγήσει στη χρεοκοπία.
Οι εκλογές που έρχονται είναι κρισιμότατες. Και οι επιλογές λίγες…