Σας το έχω γράψει πολλές φορές. Κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο πρόβλημα του τόπου είναι η λειτουργία της δικαιοσύνης. Ή πιο σωστά η μη λειτουργία της.
Και δυστυχώς αυτή η άποψη επιβεβαιώνεται καθημερινά.
Χθες εκδηλώθηκε με τις αποδράσεις δύο βαρυποινιτών. Ο ένας, αλβανικής υπηκοότητας, καταδικασμένος σε 20 χρόνια κάθειρξης μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο με προκλητικά πλημμελή μέτρα ασφαλείας και οι συνεργοί του τον…παρέλαβαν με χαρακτηριστική ευκολία και τον οδήγησαν στην ελευθερία.
Ο άλλος, έλληνας πολίτης, καταδικασμένος σε τετράκις ισόβια, πήρε…άδεια και μετά τη λήξη της δεν επέστρεψε στη φυλακή. Μικρή αλλά καθοριστική λεπτομέρεια ότι αποτελεί το γεγονός ότι και πριν από 15 χρόνια του είχε χορηγηθεί άδεια που και τότε παραβίασε. Αλλά αυτό δε θεωρήθηκε…σημαντικό.
Τα παραπάνω δυστυχώς είναι μόνο τα χθεσινά. Αν ανατρέξει κανείς στο πολύ πρόσφατο παρελθόν θα βρει πληθώρα ανάλογων γεγονότων. Θυμίζω μόνο την υπόθεση Μαζιώτη που η ανεξήγητη καθυστέρηση της δικαστικής διαδικασίας έδωσε την ευκαιρία στον κατηγορούμενο -που έχει παραδεχθεί την ηγετική εμπλοκή του στη τρομοκρατία- να αποφυλακιστεί και εν συνεχεία να εξαφανιστεί.
Δυστυχώς η δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν επιτελεί τη συνταγματική και κυρίως την κοινωνική της αποστολή. Με πρωταρχική υπαιτιότητα των πολιτικών που επιχειρούν συστηματικά τη χειραγώγηση της ,αλλά με ευθύνη και των ίδιων των δικαστών παρακμάζει.
Και αυτό είναι καταστροφικό. Γιατί ειδικά σε περιόδους κρίσης σαν αυτή που διανύουμε ο ρόλος της καθίσταται ακόμα σημαντικότερος.
Γιατί αποτελεί την ύστατη δικλείδα ασφαλείας που απονέμει δίκαιο, όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι αδικούνται και βάλλονται από τις άλλες δύο εξουσίες, την εκτελεστική και τη νομοθετική που με τις πράξεις τους οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση.
Αν δημιουργήσουμε μια πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη που θα επιτελεί την αποστολή της θα έχουμε λύσει περισσότερα από τα μισά προβλήματα του τόπου. Γιατί οι απατεώνες πολιτικοί ,οι κακοί επιχειρηματίες και οι πάσης φύσεως παρανομούντες θα φοβούνται, αντί να αδιαφορούν για τις συνέπειες των πράξεων τους.
Και είναι άδικο να βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή την παρακμή γιατί υπάρχουν πολλοί εξαίρετοι δικαστές στην Ελλάδα που δεν μπορούν να επιτελέσουν το λειτούργημα τους.