Η πολυαναμενόμενη «μεγάλη Δευτέρα» με τις παράλληλες συνεδριάσεις κορυφής για το προσφυγικό και την ελληνική οικονομία στις Βρυξέλλες είχε κατ’ αρχήν θετική έκβαση.

Στο προσφυγικό επετεύχθη η μετατόπιση του βάρους της λύσης από την Ελλάδα στο πραγματικό κέντρο του προβλήματος που είναι η Τουρκία. Αυτό είναι σημαντικό αλλά δυστυχώς δεν αποτυπώθηκε και σε συμφωνία. Οι απαιτήσεις της Τουρκίας που αφορούν εθνικά θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου ήταν που μπλόκαραν τη λύση και όχι τα οικονομικά ανταλλάγματα που ζητεί ο Νταβούτογλου.
Κατά την πάγια τακτική τους οι Τούρκοι βλέποντας τις ανάγκες της Ευρώπης προσπαθούν να κερδίσουν ό,τι μπορούν περισσότερο από τα επεκτατικά τους αιτήματα. Έτσι το ερώτημα είναι τώρα αν θα βρεθούν άλλα ανταλλάγματα που θα τους ικανοποιήσουν ώστε να υποχωρήσουν από αυτά που έθεσαν και ξέρουν ότι δεν μπορούν να γίνουν δεκτά. Θα το ξέρουμε σε 10 ημέρες. Και αν δε βρεθούν προφανώς θα μείνουμε με όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες …αμανάτι εδώ στην Ελλάδα!

Όσο για τα οικονομικά εκεί χρειάζεται επιτέλους να κλείσουμε τις εκκρεμότητες. Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει και να ψηφίσει τις επώδυνες αποφάσεις. Άλλος χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Όσο ο καιρός περνά τόσο η κατάσταση θα γίνεται δυσμενέστερη. Προδήλως το κόστος θα είναι μεγάλο. Μόνη λύση για να ελαφρυνθεί είναι να ξεπεράσει η κυβέρνηση μια από τις τελευταίες της εμμονές και να δει με γενναιότητα τον περιορισμό του κόστους των δαπανών του δημοσίου. Χωρίς την αγριότητα του παρελθόντος αλλά με ρεαλισμό και ευθύνη να εξοικονομήσει πόρους και να ελαφρύνει αντί να επιβαρύνει τη φορολογία.