Επιτέλους! Μετά από καιρό είδα κάτι σε αυτό τον τόπο που ένιωσα ότι έχει προοπτική. Είναι η Εθνική του ποδοσφαίρου.
Νέα παιδιά. Με πάθος. Με όρεξη. Και με ταλέντο. Όλοι τους ξέρουν μπάλα. Καλύπτουν το ρόλο τους στο γήπεδο.
Δείχνουν ότι μπορούν να χτίσουν ένα σύνολο που για τα επόμενα χρόνια όσο θα δουλεύει και θα γίνεται πιο ομάδα τόσο θα πετυχαίνει περισσότερα.
Κι ο Σάντος, ο μελαγχολικός Πορτογάλος, το δουλεύει σωστά. Ξεκίνησε με τη βαριά σκιά του Ρεχάγκελ και μέσα σε δύο χρόνια έκανε μια εκ βάθρων ανανέωση.
Νέα γενιά λοιπόν. Και νέα νοοτροπία. Δουλειά, σοβαρότητα και προοπτική.
Μπορούμε ρε γαμώτο…
Πως γίνεται το ίδιο στην οικονομία;