Η μεγαλύτερη και πιο σοβαρή επίπτωση της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε είναι η ανεργία.
Το λέμε και το γράφουμε εδώ και μήνες. Το παραδέχονται ή το προβλέπουν όλοι.
Κι όμως κανείς δεν κάνει τίποτα για να την αναχαιτίσει. Τα στοιχεία κάθε μήνα είναι όλο και χειρότερα. Η καταγεγραμμένη ανεργία αγγίζει πια το ένα εκατομμύριο πολιτών. Η πραγματική μπορεί να φτάνει και 25% περισσότερο!
Σε όλες τις περιφέρειες της χώρας σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και σε κάθε επιμέρους δείκτη η άνοδος των ποσοστών των ανέργων είναι ανεξέλεγκτη.
Και η πιθανότητα να βρει δουλεία κάποιος από αυτούς που απολύονται είναι μηδενική.
Ταυτόχρονα οι αυτοκτονίες παρουσιάζουν κατακόρυφη άνοδο και αγγίζουν ποσοστά βορειοευρωπαικών χωρών.
Η Ελλάδα βυθίζεται από κάθε πλευρά σε μια πρωτόγνωρη ύφεση. Οι θυσίες δεν πιάνουν τόπο. Ως πολίτες προσφέρουμε καθημερινά όλο και περισσότερα αλλά η κατάσταση δεν αναστρέφεται. Παραμένουμε δύο χρόνια πια στο χείλος της καταστροφής.
Άλλες χώρες όπως η Ιταλία που υιοθέτησε σκληρά μέτρα μόλις πριν ένα μήνα βλέπουν αμέσως θετικά αποτελέσματα. Έτσι χθες οι Ιταλοί κατάφεραν να δανειστούν από τις αγορές με το μισό επιτόκιο από αυτό που είχαν δώσει το Δεκέμβριο. Το ίδιο και οι Ισπανοί.
Εμείς, εάν δεν χρεοκοπήσουμε, ελπίζουμε να βγούμε στις αγορές σε τρία χρόνια!
Το αδιέξοδο είναι προφανές. Τόσο που γίνεται ορατό ακόμη και από…την Ουάσιγκτον αφού στελέχη του ΔΝΤ φέρονται να το..διακρίνουν ξεκάθαρα.
Εδώ και είκοσι μήνες ματώνουμε στους φόρους και την ύφεση. Και προοπτική δε βλέπουμε. Η Ελλάδα είναι κράτος παροχής υπηρεσιών και όχι πρωτογενούς παραγωγής. Άρα η ανάκαμψη δε θα έρθει εύκολα.
Αν οι κυβερνώντες δεν πείσουν πρώτα τους εαυτούς τους και μετά όλους όσους χειρίζονται τη μοίρα μας ότι παρά τα σοβαρά μας λάθη δεν μπορούμε να πληρώσουμε βαρύτερο τίμημα, τότε δε θα αποφύγουμε τη διάλυση.
Γιατί με τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα κινδυνεύουμε να αποφύγουμε τη χρεοκοπία αλλά να οδηγηθούμε στην καταστροφή από τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού που συντελείται συστηματικά.
Και τότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Θα έχουμε σβηστεί από το χάρτη όπως θα γινόταν και με τη χρεοκοπία.