Το βασικό μήνυμα που εξέπεμψε ο πρωθυπουργός Αλ.Τσίπρας κατά τη χθεσινή του συνέντευξη και απευθυνόταν τόσο προς το εσωτερικό της χώρας όσο και προς το εξωτερικό ήταν το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος αν η συμφωνία με τους δανειστές δεν καλύπτει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρότι προεκλογικά είχε κατηγορηματικά αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο ,χθες εξήγησε ότι η ακαμψία των εταίρων που δεν κατάφερε να μεταβάλει μπορεί να επιβάλει μια τέτοια διέξοδο. Έτσι τους έστειλε μήνυμα να γίνουν πιο διαλλακτικοί προκειμένου να μη χρειαστεί λαική ετυμηγορία. Ταυτόχρονα είπε και στο κόμμα του ότι αν μιλήσει ο λαός όλοι πρέπει να υπακούσουν.

Αλλά ένα δημοψήφισμα για τη συμφωνία αποτελεί διέξοδο; Ας εξετάσουμε κάποια πιθανά δεδομένα.

Ο κ. Τσίπρας έχει μια νωπή και ισχυρή εντολή από τους πολίτες για να επιτύχει ένα καλό συμβιβασμό που θα κρατήσει τη χώρα εντός ευρώ. Αν κρίνει το συμβιβασμό ως θετικό πρέπει να τον υλοποιήσει και δε χρειάζεται επιβεβαίωση. Μόνος λόγος για δημοψήφισμα είναι αν κρίνει ότι η συμφωνία είναι δυσβάσταχτη οπότε θα ζητήσει από το λαό έγκριση για να μην την υπογράψει.

Δηλαδή εάν προκηρυχθεί δημοψήφισμα θα είναι επειδή η κυβέρνηση-που θα πρέπει να πάρει θέση το δίλλημα που θα τεθεί- θα υποστηρίζει ότι πρέπει να πει όχι στη συμφωνία. Τότε όμως θα πρέπει να περιγράψει και ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Δεδομένου ότι άλλο περιθώριο για διαπραγμάτευση δε θα υπάρχει, θα πρέπει να παρουσιαστεί στους πολίτες το τι θα συμβεί μετά τη ρήξη.

Άρα μοιραία το ουσιαστικό ερώτημα θα είναι ευρώ ή δραχμή. Όμως επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ του κοινού νομίσματος και εφ’ όσον το δημοψήφισμα επιβεβαιώσει αυτή την άποψη τότε η κυβέρνηση ή θα πρέπει να υλοποιήσει μια πολιτική και να ψηφίσει μέτρα που αντιστρατεύεται –πράγμα μάλλον αδύνατο- ή να παραιτηθεί.

Οπότε θα πάμε αναγκαστικά σε βουλευτικές εκλογές. Όμως ο τόπος θα έχει μπει σε μια μακρά και αδιανόητη περιπέτεια.

Μόνη λύση μοιάζει αυτή την ώρα η επίτευξη μια καλής συμφωνίας. Αλλιώς οι βουλευτικές εκλογές θα είναι η μόνη λύση…