Παρασκευή, 29 Μαρ.
16oC Αθήνα

Άσπρα και μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά. Η έκθεση του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος

Μέρα που ΄ναι, εθνική επέτειος και οι μνήμες παραπέμπουν στον σύντομο και βάρβαρο 20ο αιώνα. Από τα «αγλαΐσματά» του, που ακούγονται παράξενα σήμερα, και το τραγούδι του Δημητρώφ, της 3ης Διεθνούς, ονόματα και λέξεις άγνωστες πια για τους περισσότερους, ευτυχώς και δικαίως.

Σε τίποτα αυτό δεν μειώνει την παραστατική δύναμη των απλοϊκών στίχων «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά πέσανε πάνω στην εργατιά. Άγρια κράζουν για αίμα διψούν….».

Οι συνειρμοί  γεννήθηκαν καθώς διάβαζα τις οργισμένες απαντήσεις κυβερνητικών παραγόντων στην έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αυτός, ο διοικητής, που θα αποκαλούσαμε τότε μαύρο κοράκι, είναι ο δικός μας ανεξάρτητος επόπτης της οικονομικής διαχείρισης της χώρας και δημοσιεύει την έκθεση «κρίσης» της κρατικής διαχείρισης των οικονομικών. Θεωρητικά είναι αυστηρά ουδέτερος ως προς τις κομματικές αντιπαλότητες. Είναι;

Δυστυχώς για εμάς, το ερωτηματικό γίνεται βάσιμο και οι επιφυλάξεις αυξάνονται, όταν η έκθεση δημοσιεύεται 10 ημέρες πριν τις εκλογές, που έχουν αποκτήσει και βαρύνουσα σημασία. Εύλογα νομιμοποιείται κάποιος στην αναζήτηση σκοπιμοτήτων ή στην ερμηνεία προθέσεων του Διοικητή. Η ενέργεια του στην καλύτερη –και λιγότερο πιθανή- των περιπτώσεων ήταν άστοχη.
Στο μέλλον, για να αποφεύγονται τέτοιες ενέργειες, καλό θα ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της έκθεσης να είναι σταθερή.

Το χειρότερο τώρα είναι πως με την άκαιρη δημοσίευση τα περιεχόμενα της έκθεσης κινδυνεύουν επικοινωνιακά να ακυρωθούν.

Γιατί σύμπαντα τα άλλα κοράκια, τα ….άσπρα  του ΠΑΣΟΚ, έσπευσαν να καταδικάσουν την έκθεση, ουσιαστικά απειλώντας ότι ο Διοικητής θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις στην επιτροπή της Βουλής, ότι υπερέβη τα εσκαμμένα και λοιπά αντριλίκια.

Κουταμάρες γιατί στην επιτροπή οικονομικών της Βουλής είθισται να καλείται ο Διοικητής για να συζητήσει τα της έκθεσης. Αναγκαίος και θεωρητικά χρήσιμος θεσμικός διάλογος ανεξαρτήτων εξουσιών.

Κουταμάρες γιατί ο Διοικητής είναι υποχρεωμένος να κάνει πολιτική παρέμβαση, αλλιώς είναι άχρηστος γραφειοκράτης, δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Αρκεί να τεκμηριώνει όσα λέει. Άρα κανένα εσκαμμένο δεν υπερέβη.

Κουταμάρες γιατί ο Διοικητής δεν αμφισβήτησε την ευθύνη της Εκτελεστικής εξουσίας να αποφασίζει. Αυτός προτάσεις κάνει . Η κυβέρνηση αποφασίζει για το αν, ποιες, πότε και πως θα τις εφαρμόσει.

Είναι η πρώτη φορά που ο Διοικητής στην έκθεσή του προσπαθεί με συγκεκριμένο τρόπο και τεκμηριωμένα να υποδείξει χώρους και πολιτικές όπου το δημόσιο χρήμα δαπανάται αντιπαραγωγικά. Δηλαδή δεν αρκείται σε ανούσια ευχολόγια περί περιορισμού των δαπανών και αύξησης των εσόδων αλλά προσπαθεί, ένα βήμα παραπέρα, να τεκμηριώσει το πως, με αγαθή πρόθεση δημιουργηθείσες κοινωνικές πολιτικές έχουν μεταμορφωθεί σε σπάταλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, εκτός αρχικού σκοπού.

Παραδείγματα τα ΚΑΠΗ και η μεταφορά μαθητών από απομακρυσμένα χωριά. Όπου πια τα μεν δεν εξυπηρετούν τους ηλικιωμένους- προτιμούν να μένουν σπίτι τους-, οι δε λίγοι μαθητές ξεκινάν πολλές φορές στις 6 το πρωί και γυρίζουν στις 9 το βράδυ, περνούν δηλαδή περισσότερες ώρες στη μεταφορά από ότι στο σχολείο.

Τις ίδιες κατευθύνσεις εξορθολογισμού δείχνει ο Διοικητής και με την αναφορά σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Στην Ελλάδα των συντεχνιών, το πρώτο σινάφι, οι βουλευτές, έχουν δικό τους τηλεοπτικό σταθμό. Τηλεθέαση μηδενική, κόστος με πολλά μηδενικά. Αδίκως επισημαίνεται στην έκθεση;

Για κάποιους λόγους ιστορικής αξίας, η δημόσια τηλεόραση έχει κι εκείνη τρεις σταθμούς. Ο ένας η ΝΕΤ/ΥΕΝΕΔ δημιούργημα από ένα άλλο παλαιάς κοπής σινάφι- τους συνταγματάρχες της Χούντας Οι χαζοί Γάλλοι για παράδειγμα που είχαν και εκείνοι τρεις, τον έναν τον μοσχοπούλησαν εδώ και χρόνια. Εμείς υπερήφανα χρεοκοπημένοι τους κρατάμε όλους, πεισμόνως και καθόλου ανταποδοτικά αφού δεν τους παρακολουθούμε όπως βεβαιώνουν οι μετρήσεις. Είναι λάθος να προτείνεται η συγχώνευση;

Ο κος Κακλαμάνης και άλλοι συνάδελφοι του στην επαρχία διατηρούν τους δήμους υπερχρεωμένους, αλλά και τους δημοτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς μηδενικής ακροαματικότητας σε πλήρη άνθηση, για να βολεύουν δημοσιογράφους και να κινούν τις δημόσιες σχέσεις τους. Κακώς αναφέρεται η ατασθαλία;

Ο κυβερνητικός «μειλιχιόσαυρος» εξερράγη με το «ατόπημα» του Διοικητή. Εάν ατόπημα θεωρεί την χρονική συγκυρία δημοσίευσης θα μπορούσε να το εξηγήσει και να παραπέμψει τη συζήτηση για μετά τις εκλογές.
Δεν πρόκειται όμως γι αυτό. Οι κραυγές είχαν συγκεκριμένο στόχο. “Domaine réservé ». Ελληνιστί μην μπαίνεις στα χωράφια μας. Μπορεί δηλαδή να το χρεοκοπήσαμε το μαγαζί αλλά δικό μας είναι κι ότι θέλουμε το κάνουμε και θα μας το πληρώνετε εσαεί και κουβέντα δεν ακούμε.
Πως το είπαμε; Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;

Έτσι 28η Οκτωβρίου του 2010, έτους πρώτου του μνημονίου, κάθομαι και σκέφτομαι πως αλλάζουν οι καιροί και πως έχουμε πια πολύ μπερδευτεί για τα κοράκια και τα χρώματά τους, ποια άσπρα, ποια μαύρα και ποια γκρι.
Τελικά το μόνο αναλλοίωτο από το ποίημα νόμιζα πως παρέμεινε η εργατιά. Αλλά και γι αυτήν ποιος ορκίζεται; Έχει τόσα αυθαίρετα, εξοχικά, αυτοκίνητα, σκρίνια, αδήλωτα και «αν-είσφορα» να χάσει εκτός από τις αλυσίδες της!!

Οικονομία Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε