Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο ”Ομόλογα με …χρυσή εγγύηση”
Από την αρχή που οι αγορές ομολόγων άρχισαν να νοιώθουν πιέσεις, οι hedge fund managers ψιθυρίζουν ότι ο χρυσός θα παίξει κάποιο ρόλο στην επίλυση της κρίσης χρεών.
Μέχρι πρόσφατα, αυτή η προοπτική ήταν αντικείμενο συζήτησης μόνο μεταξύ των συνομωσιολόγων και των ακραίων Γερμανών πολιτικών.
Όμως σήμερα, η χρήση του χρυσού για να χρηματοδοτηθούν οι επιχειρήσεις διασώσεων της ευρωζώνης, έρχεται πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Θαμμένη στο προσχέδιο της μελέτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα κοινά «ευρωομόλογα» που αποκάλυψαν οι FT, βρίσκεται η υπόδειξη ότι ο χρυσός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για αυτά τα ομόλογα.
Προκειμένου να ισχυροποιηθούν οι εγγυήσεις των ευρωομολόγων, το προσχέδιο αναφέρει ότι οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να παράσχουν εγγυήσεις, μεταξύ των οποίων «αποθέματα χρυσού τα οποία εν γένει ξεπερνούν τις ανάγκες των περισσοτέρων κρατών της Ε.Ε.»
Συνολικά, οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης κατέχουν 10.792 τόνους χρυσού –το 6,5% του χρυσού του χρυσού που έχει εξορυχθεί – αξίας περίπου 590 δισ. δολαρίων.
Να είμαστε σαφείς: Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες ετοιμάζονται να πουλήσουν χρυσό για να διασώσουν την ευρωζώνη. Πέρα από τα ποικίλα νομικα προβληματα (η πώληση χρυσού για την χρηματοδότηση κρατικού δανεισμού αντίκειται στην συνθήκη του Μάαστριχτ), οι πωλήσεις χρυσού εμφανίζονται ως πολύ απελπισμένη λύση.
Όμως το πολύτιμο μέταλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση. Μάλιστα, εάν οι πολιτικοί της Ευρώπης πραγματικά πιστεύουν ότι τα προβλήματα των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης, όπως η Ιταλία, οφείλονται στην ρευστότητα και όχι στο αξιόχρεο, η αξιοποίηση του χρυσού ως εγγύηση θα μπορούσε να είναι ένας «καθαρός» τρόπος για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις αγορές ομολόγων.
Για τους επίδοξους επενδυτές (μεταξύ των οποίων οι κυβερνήσεις αναδυόμενων κρατών, τα sovereign wealth funds κλπ) το ελκυστικό στοιχείο προέρχεται από την πιθανή προφύλαξη που θα παράσχει ο χρυσός έναντι προοπτικής χρεοστασίου. Εάν μια χώρα όπως η Ιταλία χρεοκοπούσε, οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι η τιμή του χρυσού θα εκτινασσόταν.
Για τις χώρες της ευρωζώνης, τα ομόλογα με εγγυήσεις χρυσού θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα τεράστιο «πηγάδι» νέας χρηματοδότησης. Η κεντρική τράπεζα της Ρώμης, για παράδειγμα, κατέχει 2.451 τόνους χρυσού αξίας 100 δισ. ευρώ. Αν και το μέγεθος ωχριά μπροστά στο συνολικό χρέος των σχεδόν 2 τρισ. δολ., σίγουρα θα καθησυχάσει κάποιες βραχυπρόθεσμες πιέσεις. Μια αρχική επιτυχής πώληση ομολόγων με εγγύηση χρυσού θα άνοιγε έναν νέο κύκλο διευκόλυνσης της άντλησης κεφαλαίων.
Υπάρχουν πολλά προηγούμενα σε μια τέτοια κίνηση. Η ίδια η Ιταλία το έχει ξανακάνει, όταν έλαβε 2 δισ. δολ. για διάσωση από την γερμανική κεντρική τράπεζα Bundesbank το 1974 κι έβαλε τον χρυσό της ως εγγύηση. Το 1991, η Ινδία χρησιμοποίησε χρυσό ως εγγύηση για δάνειο από την Τράπεζα της Ιαπωνίας και άλλες κεντρικές τράπεζες. Και το 2008, σύμφωνα με το World Gold Council, η σουηδική Riksbank αντάλλαξε τον χρυσό της για να αντλήσει ρευστό και να παράσχει ρευστότητα στο σκανδιναβικό τραπεζικό σύστημα.
Το πρόβλημα είναι ότι, ιστορικά, οι χώρες προσφεύγουν στα αποθέματά τους σε χρυσό μόνο στις πλέον δύσκολες καταστάσεις. Και οι πιστωτές πιθανότατα θα απαιτήσουν να μετακινηθεί ο χρυσός σε ουδέτερη τοποθεσία. Η θαλάσσια μεταφορά 47 τόνων χρυσού από την Ινδία στην Τράπεζα της Αγγλίας το 1991, είχε προκαλέσει μεγάλη οργή στην χώρα.
Πάντως, καθώς η κρίση στην ευρωζώνη διανύει το τρίτο έτος, ίσως ήρθε η ώρα να ξεσκονιστούν τα αρχαία ρωμαϊκά νομίσματα που βρίσκονται στα θησαυροφυλάκια της Banca d’Italia.
Διαβάστε επίσης : Ανοίγει ο δρόμος για τη σωτηρία – Σε εξέλιξη άγρια ”παζάρια”