Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Ζοζέ Σόκρατες, που ηγείται κυβέρνησης κοινοβουλευτικής μειοψηφίας, αντιμετωπίζει άμεσα μία σοβαρή πρόκληση, επιχειρώντας να ψηφιστεί, παρά τις αντιρρήσεις των Σοσιαλδημοκρατών, ο κρατικός προϋπολογισμός 2011, με τον οποίο αναμένεται να ενταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στην πορτογαλική οικονομία, όπως θέλουν και το ΔΝΤ και η ευρωζώνη.
Η υπερχρέωση της Πορτογαλίας και η ληθαργική της οικονομική ανάπτυξη κάνουν τους οικονομικούς παράγοντες να εκφράζουν φόβους, μήπως μετά την Ελλάδα, προκύψει και μία πορτογαλική δημοσιονομική κρίση –με όλες τις επιπτώσεις για την ευρωζώνη και το ευρώ.
Φέτος και του χρόνου η πορτογαλική οικονομία σύμφωνα μόνον με την κυβέρνησή της θα αναπτυχθεί με ένα αναιμικό +0,5% , αφού το 2009 συρρικνώθηκε με -2,7% .
Στο μεταξύ, ξένοι επενδυτικοί οίκοι προβλέπουν και για του χρόνου μία συρρίκνωση -1,8%, με κρατικό έλλειμμα της τάξης του -9,3% του ΑΕΠ, κρατικό χρέος στο 85% του ΑΕΠ κι ανεργία στο 10% του ‘ενεργού’ πληθυσμού.
Δομικού χαρακτήρα ανωμαλίες
Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι όλοι αυτοί οι ‘αρνητικοί’ οικονομικοί δείκτες απορρέουν από μία 10ετία ισχνής ανάπτυξης της πορτογαλικής οικονομίας (κατασκευές, τουρισμός, τράπεζες, ηλεκτρονικά, ναυτιλία κ.λπ.), τις δομικές ανωμαλίες της και επίσης από τον υφεσιακό κύκλο της γειτονικής ισπανικής οικονομίας–όχι από τη διεθνή οικονομική κρίση.
-Πληθαίνουν, ολοένα, οι φωνές, “η Πορτογαλία να εξέλθει εθελούσια από την ευρωζώνη και τα ‘στενά’ οικονομικά κριτήριά της”, εν μέσω επικρίσεων, ότι η πολιτική λιτότητας, τελικά θα ‘παραλύσει’ την εθνική οικονομία.
Το φοβερά πιεστικό δίλημμα που έχει, λοιπόν, μπροστά της η κυβέρνηση Σόκρατες, σήμερα, είναι να παραιτηθεί, άμεσα, ή να καταφέρει μεν να ψηφίσει έναν ακόμα προϋπολογισμό λιτότητας, που θα είναι όμως η ‘αφετηρία’ για ατελείωτες απεργίες με την προτροπή των πανίσχυρων συνδικαλιστικών ομοσπονδιών και πολλή κοινωνική αναταραχή, δηλαδή δύο μεγάλα εμπόδια στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών στην εθνική οικονομία της Πορτογαλίας…