Η κυβέρνηση βλέποντας το μέγεθος της φοροδιαφυγής, τις δυσκολίες εντοπισμού των φοροφυγάδων και κατά συνέπεια τη μειωμένη ροή εσόδων στα δημόσια ταμεία σε σχέση με τις εκτιμήσεις, αποφασίζει να κινηθεί δυναμικά.
Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι για τα τρία προαναφερόμενα ζητήματα, τα οποία συνδέονται ευθέως μεταξύ τους και η καθυστέρηση εφαρμογής στερεί έσοδα από τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση φέρεται να είναι αποφασισμένη να αγνοήσει τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου και να προχωρήσει σε μονομερή ενέργεια.
Κι΄ αυτό γιατί η εμμονή των τεχνικών κλιμακίων να μην είναι ακατάσχετος ο λογαριασμός που θα πιστώνονται τα έσοδα από το πλαστικό χρήμα και τις τραπεζικές συναλλαγές, έχει προκαλέσει την καθυστέρηση υιοθέτησης των μέτρων και αιμορραγία στα δημόσια ταμεία.
Μάλιστα η κυβέρνηση έχει στο πλευρό της και τον εμπορικό κόσμο με τον οποίο συμφωνεί να είναι ακατάσχετο το 80% του λογαριασμού αυτού, ενώ τα τεχνικά κλιμάκια αρχικά ήθελαν να κατάσχεται το σύνολο, ενώ στη συνέχεια υποχώρησαν στο 50%.
Μάλιστα αύριο Τετάρτη θα γίνει σύσκεψη των Τσακαλώτου, Αλεξιάδη και Πιτσιλή με τους εκπροσώπους των επιχειρηματιών ούτως ώστε να υπάρξουν, αν είναι δυνατόν, οι τελικές συμφωνίες και να προχωρήσει η νομοθετική ρύθμιση.
Το βαρύ επιχείρημα είναι πως με την καθιέρωση του ακατάσχετου λογαριασμού και σύμφωνα με τους υπολογισμούς των εμπόρων, θα αυξηθούν τα έσοδα του Δημοσίου κατά 1,3 ως 1,7 δισ. ως το τέλος του χρόνου.
Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί πως από το λογαριασμό αυτό θα πληρώνονται ύστερα από πάγια εντολή οι φόροι μισθωτών και εισοδήματος, ο ΦΠΑ, οι ασφαλιστικές εισφορές, τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, ενώ το υπόλοιπο 20% θα μπορεί να διατεθεί για ληξιπρόθεσμα ή ρυθμισμένα χρέη.
Αυτό σημαίνει πως το Δημόσιο εξασφαλίζει την πληρωμή των νέων υποχρεώσεων και δεν δημιουργούνται νέα ληξιπρόθεσμα, πράγμα πολύ σημαντικό για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, ενώ δεν χάνει το δικαίωμα προχωρήσει σε δεσμεύσεις άλλων λογαριασμών και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων ή μετρητών στα χέρια τρίτων.
Στο σημείο αυτό πυκνώνουν οι φωνές σύμφωνα με τις οποίες είναι προτιμότερο η κυβέρνηση να εξασφαλίσει πρωτίστως τις νέες οφειλές και δευτερευόντως να κυνηγήσει τις παλιές, γιατί έτσι δεν δημιουργούνται νέα χρέη, μειώνονται έστω πιο αργά τα παλιά και τα έσοδα δεν μειώνονται.