Πετιέται στην πλατεία ,όχι με την αξία που είχε όταν ήταν νωπή και χυμώδης , αλλά με την τεχνητή σπουδή να καταδειχθεί αν ,ποιοι και γιατί την έστυψαν .Αφήστε που για ορισμένους μπορεί να λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού για να απομυζηθούν και να παραχωθούν άλλες πιο φρέσκες και ζουμερές λίστες , που ενδέχεται να ριφθούν στην πλατεία προσεχώς σαν άδειες λεμονόκουπες.
Αυτή η λίστα είχε το μέγιστο της αξίας της το 2010 όταν παραδόθηκε σαν ζεστό κουλούρι σε ένα υποτιθέμενα σοβαρό και αδιάπλοκο κυβερνητικό μηχανισμό ,που αντιλαμβανόταν το ύψος των περιστάσεων . Και θα προσπαθούσε να αποκομίσει το Δημόσιο Ταμείο τα περισσότερα δυνατόν από ενδεχόμενες υποθέσεις φοροδιαφυγής πριν αυτές αρχίσουν και παραγράφονται αφού η περιβόητη λίστα αφορούσε δεδομένα προ του 2006 .Κυρίως πριν οι κάτοχοι των λογαριασμών καλύψουν τα ίχνη του χρήματος με την πανευρωπαϊκή διάσταση που είχε λάβει η υπόθεση Φαλτσιάνι.
Πως όμως μια ελληνική κυβέρνηση να ερευνήσει με την αξιοπιστία ,τη διακριτικότητα και την «καθαρή φωλιά» που επιβάλλεται ,μια τόσο λεπτή υπόθεση ; Και μάλιστα με αφετηρία στοιχεία από μυστικές υπηρεσίες ,που συνήθως εγχειρίζονται χωρίς πρωτόκολλα παραλαβής και νούμερο επίσημων εισερχομένων .Είναι προφανές ότι η περίφημη λίστα Λαγκάρντ απαιτούσε άμεση υψηλή και αμερόληπτη διαχείριση από κυβερνήτες και λειτουργούς . Και όχι βεβαίως περιφορά ανάλογη με αυτή που κάνουν οι βυτιοφόροι με τρύπιες δεξαμενές . Εκείνοι δηλαδή που χάνουν το φορτίο στις διαδρομές.
Περίπτωση να ξαναέλθει η λίστα και μάλιστα επίσημη και πρωτοκολλημένη μάλλον δεν υπάρχει , συνεπώς και ανεπίσημα να έρθει θα χρειαστεί η έρευνα που είχε οικονομικό νόημα αν γινόταν αστραπιαία πριν από δύο χρόνια .Θα είχε και θεσμικό νόημα αν λειτουργούσε ως ευκαιρία να πληγούν τυχόν συμφέροντα και δεσμοί που χρόνια τώρα ενοχοποιούν τις δια κυβερνήσεις με το στίγμα της διαπλοκής.
Ατυχώς η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί και την εμπειρία ενός μετρ της αξιοποίησης στοιχείων προερχομένων από intelligence , του εισαγγελέα Ι. Διώτη, που έχει διαχειριστεί μερικά από τα σπουδαιότερα μυστικά της τελευταίας 18ετιας.
Συνεπώς για την ώρα η έρευνα απλώνεται στο επίπεδο των εντυπώσεων του επιπέδου ,καλούνται Διώτης και Καπελέρης να καταθέσουν ως ύποπτοι για τον χειρισμό της λίστας που δόθηκε στην κυβέρνηση το ΄10 .Για να κάνει δουλειά σε ένα επίπεδο που δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε και έτσι κρύφτηκε πίσω από ειδικούς γραμματείς , όπως συνήθως συμβαίνει όταν τα κάστανα δεν βγαίνουν από τη φωτιά και κατά συνέπεια καίγονται .
Όσο για τις υπόλοιπες λίστες και ειδικώς αυτή των περίπου 50 χιλιάδων ατόμων με τις φρέσκες εκροές της περιόδου ΄09-΄11 ,τι αλήθεια συμβαίνει ; Γίνεται κάποια σοβαρή έρευνα και διασταύρωση στοιχείων για φοροδοτικούς καταλογισμούς ; Αλίμονο αν και αυτές μείνουν αναξιοποίητες την ώρα που η κοινωνία μπαίνει στην πρέσα της εργασιακής σύνθλιψης και στην ψύξη του χειρότερου χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών.