Σε 14 ανέρχονται οι απειλές που επικρέμανται πάνω από την ελληνική οικονομία και τις οποίους καταγράφει λεπτομερώς ο προϋπολογισμός.
Αυτές αντιπροσωπεύουν και το μεγάλο κίνδυνο για εκτροχιασμό της οικονομίας και απαιτούν μεταρρυθμίσεις αποφασιστικές και συντονισμένες ενέργειες για την εξουδετέρωσή τους.
Οι κίνδυνοι χωρίζονται σε ενδογενείς και ανέρχονται σε έξι, ενώ άλλοι οκτώ εξωγενείς παραμονεύουν. Οι ενδογενείς απειλές καταγράφονται στον προϋπολογισμό, ενώ περιγράφεται και ο τρόπος αντιμετώπισής τους. Αυτές είναι:
• Μη εξυπηρετούμενα δάνεια: Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, θα εξυγιάνει τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών και θα επιτρέψει την αύξηση της πιστωτικής επέκτασης προς την πραγματική οικονομία,
• Μη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων: Οι δομικές μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στο πρόγραμμα στήριξης, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με τρόπους πέραν της εσωτερικής υποτίμησης, είναι απαραίτητες καθόσον η εσωτερική υποτίμηση έχει εξαντλήσει τα περιθώρια συνεισφοράς της,
• Η αδυναμία αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων και ιδιαίτερα η συμμετοχή της Ελλάδας στο Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη,
• Η ρύθμιση του χρέους. Η συνέχιση των διαβουλεύσεων για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και η σταδιακή εφαρμογή συγκεκριμένων βραχυπρόθεσμων και μέσο/μακροπρόθεσμων μέτρων για την αναδιάρθρωση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον.
• Ο “κόφτης. Για να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο απαιτείται η παγίωση της βελτίωσης των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων, ώστε να μην παρίσταται ανάγκη ενεργοποίησης του αυτόματου μηχανισμού δημοσιονομικής προσαρμογής
• Η κοινωνική συνοχή. Πρέπει να προωθηθεί η ενίσχυση του δικτύου κοινωνικής συνοχής, με τη στήριξη των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων μέσω δεσμών μέτρων κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως σχεδιάζεται για το 2017.
Αφετέρου, αρκετοί εξωγενείς παράγοντες που επιδρούν το τελευταίο διάστημα στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, ωθούν σε αύξηση της αβεβαιότητας και δύνανται να επιδράσουν δυσμενώς στην ελληνική οικονομία. Τέτοιοι παράγοντες είναι:
1. η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη μεσοπρόθεσμη επίπτωση που αυτή δύναται να έχει:
– στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων των περιφερειακών χωρών με μεγάλους δείκτες δημόσιου χρέους,
– στο ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ’ επέκταση στις εξαγωγές της ελληνικής οικονομίας,
– στην αύξηση της εσωστρέφειας σε επίπεδο κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– σε ευάλωτα τραπεζικά συστήματα που αποτελούν μέρος του Ευρωσυστήματος και
– στο βαθμό διακυμάνσεων και αποστροφής του κινδύνου στις διεθνείς χρηματαγορές,
2. τυχόν απόκλιση από την εφαρμοζόμενη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για την προσφυγική κρίση,
3. τυχόν παράταση των υφιστάμενων γεωπολιτικών συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, με δυνητικά αρνητικές συνέπειες για τον ελληνικό τουρισμό και τις άμεσες ξένες επενδύσεις στο μεσοπρόθεσμο διάστημα.