Ο μέσος όρος των δαπανών για την κοινωνική προστασία στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυξήθηκε από το 26,1% του ΑΕΠ το 2007 στο 29,4% το 2010, κυρίως «εξαιτίας της οικονομικής κρίσης», σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία.
Οι δαπάνες ξεπερνούν το 30% του ΑΕΠ σε επτά χώρες της ΕΕ και συγκεκριμένα στη Γαλλία (33,8%), τη Δανία (33,3%), την Ολλανδία (32,1%), τη Γερμανία (30,7%) και τη Φινλανδία (30,6%).
Στην Ελλάδα οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία αυξήθηκαν από 24,8% το 2007 στο 29,1% του ΑΕΠ το 2010, όπως επισημαίνεται στην έκθεση.
Αντίθετα, σε ποσοστό κάτω του 20% του ΑΕΠ πέφτουν οι δαπάνες των κυβερνήσεων στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, κυρίως στη Ρουμανία (17,6%), τη Λετονία (17,8%), τη Σλοβακία (18,6%) και την Πολωνία (18,9%).
Στο σύνολο των χωρών της ΕΕ οι δαπάνες για τις κυριότερες κατηγορίες επιδομάτων (για τις συντάξεις, την υγεία, την οικογένεια) αυξήθηκαν κατά περίπου 10% μεταξύ του 2007 και του 2010. Τα επιδόματα ανεργίας αυξήθηκαν κατά ένα τρίτο, μαρτυρώντας την επίδραση της οικονομικής κρίσης.
Κατά μέσο όρο οι συντάξεις γήρατος και χηρείας αποτελούν το 45% των κοινωνικών επιδομάτων που δόθηκαν το 2010 και παραμένουν οι κύριες δαπάνες για την κοινωνική προστασία σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με τη Eurostat. Ακολουθούν με 37% τα επιδόματα ασθενείας, αναπηρίας και υγειονομικής περίθαλψης.
Το 2010, οι δύο κυριότερες πηγές χρηματοδότησης των επιδομάτων κοινωνικής προστασίας στις 27 χώρες ήταν η φορολογία και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.