Σημαντικές καθυστερήσεις αποζημιώσεων – που θα ξεπερνούν τον ένα χρόνο – από το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Αυτοκινήτων εκτιμάται ότι θα είναι η βασική επίπτωση του οικονομικού αδιέξοδου στο οποίο έχει περιέλθει το ταμείο.
Το επικουρικό, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει χτυπήσει ήδη αρκετές πόρτες τραπεζών και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ζητώντας τη σύναψη δανείου (κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν) χωρίς όμως να συναντήσει θετική ανταπόκριση ενώ οι ετήσιες εισφορές των ασφαλιστικών εταιρειών ανέρχονται μόλις σε 70 εκατ. ευρώ και οι απαιτήσεις που πρέπει να καλύψει το ταμείο ξεπερνούν ήδη τα 600 εκατ ευρώ.
Η αναζήτηση ενός τρόπου άμεσης χρηματοδότησης του Επικουρικού αποτελεί βασικό θέμα διερεύνησης της ασφαλιστικής αγοράς το τελευταίο διάστημα καθώς η ”εύκολη” λύση της αύξησης των εισφορών των ασφαλιστικών εταιρειών είναι θέμα που δεν το συζητούν οι εταιρείες μια και στη χώρα μας η συμμετοχή τους στο Επικουρικό είναι ήδη από τις υψηλότερες στην ΕΕ. Στις περισσότερες χώρες η εισφορά είναι 2% ή 3% ενώ σε άλλες όπως και στη χώρα μας φτάνει μέχρι και το 5% που είναι το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής.
Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος έχει ήδη ”χτυπήσει το καμπανάκι” στο υπουργείο Οικονομικών και συγκεκριμένα στον υφυπουργό κ. Φ. Σαχινίδη ενημερώνοντας για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ήδη το Επικουρικό προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Οι εναλλακτικές προτάσεις δεν είναι πολλές. Πέρα από το δανεισμό που προκρίνεται ως η καλύτερη λύση αλλά η άρνηση των τραπεζών δημιουργεί εμπλοκή, η δεύτερη σκέψη είναι να επέλθουν αλλαγές στη διαδικασία εκκαθάρισης των ασφαλιστικών εταιρειών και στην αντικειμενικοποίηση των αποζημιώσεων «μη οικονομικής φύσης» όπως είναι δηλαδή οι αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη ή να μπει πλαφόν στις αποζημιώσεις που θα καταβάλλει το Επικουρικό.
Η περίπτωση να μην καλύπτονται οι υποχρεώσεις ασφαλιστικών εταιρειών που έκλεισαν αν και συζητήθηκε φαίνεται να μην προχωράει. Υπενθυμίζεται ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο συστήνονται τα επικουρικά είναι για την κάλυψη των ζημιών από ανασφάλιστο ή άγνωστο όχημα και μόνο μερικές χώρες όπως και η δική μας, μεταξύ αυτών, περιλαμβάνουν στη δικαιοδοσία του επικουρικού και τις περιπτώσεις αποζημιώσεων από ασφαλιστικές εταιρείες που έκλεισαν.
Να σημειωθεί όμως σε αυτό το σημείο ότι υπάρχει και η ευθύνη του ελεγκτικού μηχανισμού που επιτρέπει να λειτουργούν, επί μακρόν, ασφαλιστικές εταιρείες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του νόμου και που εν τέλει έχει οδηγήσει στο να εκπαιδευτεί η αγορά μας σε έναν στρεβλό ανταγωνισμό.
Τέλος σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα τα έσοδα που έχει πάρει το Επικουρικό από τις εκκαθαρίσεις ασφαλιστικών εταιρειών που κλείνουν είναι σημαντικά χαμηλότερα από τα έξοδα που καλείται να καλύψει για τις εταιρείες που κλείνουν, γι αυτό και δημιουργήθηκε το τεράστιο έλλειμμα.