Όσον αφορά στα 617 εκατομμύρια που διανεμήθηκαν στους χαμηλοσυνταξιούχους, η υπόθεση δεν έχει σε πρώτο επίπεδο καμία συγκρουσιακή υφή με τους Θεσμούς, παρότι ενδέχεται να εκληφθεί ως τέτοια.
Κι΄ αυτό γιατί πολύ απλά, η συμφωνία προβλέπει πως όταν υπάρχει υπεραπόδοση και ξεπερνιούνται οι στόχοι, ένα μέρος του πλεονάσματος μπορεί να διατεθεί για κοινωνικούς σκοπούς.
Επίσης, η τωρινή διανομή των 617 εκατομμυρίων θα έπρεπε να γίνει το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, γιατί αλλιώς τα χρήματα θα πήγαιναν στο χρέος, δηλαδή στους πιστωτές.
Η υπόθεση του ΦΠΑ στα νησιά είναι διαφορετικής φύσης ζήτημα. Πρόκειται για άρνηση εφαρμογής συμφωνημένων και είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί πρόβλημα και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την απαίτηση των Θεσμών για ισοδύναμα μέτρα.
Η ενέργεια του πρωθυπουργού βεβαίως, κρύβει μηνύματα τόσο προς το εσωτερικό, όσο και προς το εξωτερικό.
Στο εσωτερικό της χώρας, σε πρώτο επίπεδο, επιχειρείται να σταλεί ένα μήνυμα το οποίο ταιριάζει με την κυβερνητική ρητορική, η οποία εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες και σύμφωνα με την οποία εκείνοι που θα επωφεληθούν πρώτοι από τα θετικά αποτελέσματα της οικονομίας, όποτε αυτά έλθουν, θα είναι όσοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες της κρίσης και είναι οι πλέον αδύναμοι πολίτες.
Αν σκεφτεί κανείς ότι το μήνυμα το λαμβάνουν και …υλικά 1.600.000 συνταξιούχοι, γίνεται αντιληπτό ότι απευθύνεται σε πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, άρα έχει και μία πολιτική διάσταση, η οποία σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, ενδέχεται να φτάνει μέχρι και να χαρακτηριστεί ακόμα και προεκλογικό μέτρο, διότι αν δεν κλείσει η αξιολόγηση, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές, αφού η κυβέρνηση δεν αντέχει τέταρτο μνημόνιο.
Το “πάγωμα” της αύξησης του ΦΠΑ είναι μία ενέργεια που απευθύνεται κυρίως προς τους Θεσμούς στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να γίνουν δεκτά μέτρα, που θεωρούνται παράλογα, όπως τα πλεονάσματα 3,5%, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης της κυβέρνησης. Σκοπός αυτής, λένε στου Μαξίμου, είναι η αξιοποίηση της αβεβαιότητας που υπάρχει στην Ευρώπη μετά το ιταλικό δημοψήφισμα και η κλιμάκωση της επιχείρησης απομόνωσης του Σόιμπλε και του Τόμσεν από εκείνους τους Ευρωπαίους (στο τελευταίο Eurogroup ήταν περισσότεροι οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών που διαφώνησαν με τον Σόιμπλε), που εκτιμούν ότι τυχόν εκλογές στην Ελλάδα, θα προκαλέσουν περαιτέρω αστάθεια στην Ευρώπη. Μάλιστα ορισμένοι εξ΄ αυτών, με δεδομένες τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στη γηραιά ήπειρο, θεωρούν πιθανό το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της κρίσης .
Από την εξαγγελία Τσίπρα, την επίθεση Αχτσιόγλου στην αρμόδια για τα εργασιακά επίτροπο κατά τη χτεσινή συνεδρίαση του συμβουλίου υπουργών Εργασίας, τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις Τζανακόπουλου για άρνηση λήψης πρόσθετων μέτρων και τις δηλώσεις Τσακαλώτου για τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μετά το 2018, γίνεται αντιληπτό πως η ελληνική πλευρά κλιμακώνει τη ρητορική της αντίθεσης με τους Θεσμούς και ιδίως το ΔΝΤ.
Κι΄ αυτό, γιατί, εκτός των άλλων, εκτιμάται ότι υπάρχει μία μερίδα του εκλογικού σώματος η οποία βλέπει με καλό μάτι την τήρηση σκληρής στάσης, ενώ ο συνδυασμός με την παροχή στους χαμηλοσυνταξιούχους, κρίνεται ως ένα καλό χαρτί, για την περίπτωση που δεν κλείσει η αξιολόγηση και πάμε σε εκλογές.