Η λογική της κυβέρνησης απλή. Εγώ θέλω να εισπράξω 2,65 δισ. ευρώ, όπως και πέρυσι. Αν κάποιοι δεν πληρώσουν, τότε θα επιβάλλω περισσότερους φόρους στους υπόλοιπους και έτσι θα καλύψω τις απώλειες από εκείνους που πληρώνουν τους φόρους κανονικά.
Ομως, αυτή δεν είναι φορολογική λογική. Δεν είναι συμπεριφορά κράτους δικαίου και προπαντός δεν είναι αριστερή πολιτική.
Θα ήταν όλα τα προαναφερόμενα αν η κυβέρνηση εφάρμοζε το πολύ απλό από τον καθένα παίρνω ανάλογα με την εισοδηματική και φοροδοτική του ικανότητα. Και μέσα σε αυτούς εντάσσω τους φοροφυγάδες. Που σημαίνει πολύ απλά ότι αναπτύσσω μηχανισμούς, τρόπους και μεθόδους για να συλλάβω της φοροδιαφυγή, να πατάξω την ανομία στο φορολογικό σκέλος.
Και είναι απορίας άξιο γιατί καμία κυβέρνηση μετά το 2009 (να μην πούμε για την προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή,γιατί τότε ο φοροεισπρακτικός και ο φοροελεγκτικός μηχανισμός είχε εντελώς ξεχαρβαλωθεί και είναι αυτό μία από τις κύριες αιτίες, μαζί με την εκτόξευση των δαπανών, που έφτασε το έλλειμμα στο 15% και μπήκε η χώρα σε περιπέτειες) δεν προχώρησε θαρραλέα, συντονισμένα και προγραμματισμένα στη δημιουργία ισχυρού, αποτελεσματικού και σύγχρονου μηχανισμού ώστε να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο και το παρεμπόριο που κοστίζουν στα δημόσια ταμεία κοντά στα 37 δισ. ευρώ το χρόνο.
Και μπορεί για τις προηγούμενες κυβερνήσεις να ακούστηκαν διάφορα συνωμοτικού τύπου σενάρια, όμως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει καμία δέσμευση, καμία υποχρέωση απέναντι σε κανένα. Οπότε είναι ακατανόητο γιατί δεν προχώρησε τάχιστα στη δημιουργία των απαραίτητων δομών για να συντρίψει τη φοροδιαφυγή και να πληρώνουν οι φοροφυγάδες αντί των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ιδιοκτητών σπιτιών, χωραφιών και οικοπέδων.
Εκτός κι΄ αν και στο ΣΥΡΙΖΑ ασπάζονται τη θεωρία όλων σχεδόν των υπουργών οικονομικών της τελευταίας τριακονταετίας, ότι η παραοικονομία είναι το μαξιλαράκι της ανεργίας. Αν αυτό συμβαίνει, η απάντηση είναι πως το κόστος της φοροδιαφυγής το πληρώνουν οι συνεπείς πολίτες, αποτελεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τις συνεπείς επιχειρήσεις και αυτό είναι άδικο, ανέντιμο και προπαντός καθόλου αριστερό. Επιπλέον, έχει και δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος, όπως έδειξε η πτώση του Αντώνη Σαμαρά.
Αλέξη κάνε έναν απλό υπολογισμό. Αν μόνο το 10% εισέπραττες από το λογαριασμό των 37 δισ. όχι μόνο δεν θα χρειαζόταν να πάρεις κανένα μέτρο, αλλά θα περίσσευαν χρήματα για επενδύσεις, κοινωνική πολιτική ή μείωση της φορολογίας. Θα μπορούσες ακόμα και να καταργήσεις τον ΕΝΦΙΑ.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό. Τόλμησε και κάνε αυτό που δεν τόλμησε κανένας προκάτοχός σου. Κάνε το καθήκον ως αριστερός πρωθυπουργός. Οι πολίτες θα το εκτιμήσουν αφάνταστα και η χώρα θα μπορέσει να πορευτεί σε καλύτερες συνθήκες για την έξοδο από την κρίση.