ενός Σοσιαλιστικού Κινήματος ανακοίνωσε για πρώτη φορά στα τελευταία 55 χρόνια την καθολική και σημαντική μείωση εισοδήματος των Ελλήνων. Η επισήμανση του γεγονότος δεν γίνεται για να καταγγείλουμε ως άλλοι Τσίπρες και συναφείς Παμίτες, την ανακολουθία λόγων και έργων των εγχωρίων σοσιαλιστών. Αυτού του είδους οι εντελώς αντιλαικές και φολκλορικές επιδείξεις επαναστατικής γυμναστικής, έχουν δυστυχώς γίνει το μόνο που απέμεινε από την τόσο αναγκαία φωνή της Αριστεράς, που φτωχαίνει σε σκέψη και επαφή με την πραγματικότητα με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.
Η επισήμανση λοιπόν γίνεται για να δούμε και να στοχασθούμε πόσο οι έννοιες, ο λόγος και οι κοινωνίες μετασχηματίσθηκαν από το 1974 , την Τρίτη του Σεπτέμβρη που ο Α. Παπανδρέου ίδρυε, όριζε και εξηγούσε γιατί κίνημα και όχι Κόμμα. Μεσολάβησαν κυρίως από το 85 και μετά τρομακτικοί γεωπολιτικοί μετασχηματισμοί με αφετηρία την πτώση του τείχους και το τέλος του διπολισμού και την συνακόλουθη ταχύτερη ανάπτυξη της Ευρωπαικής Ενωσης.
Μεσολάβησαν απίστευτοι σε συνέπειες τεχνολογικοί μετασχηματισμοί, με επίκεντρο την ψηφιακή ανάπτυξη, με την αγία τριάδα : τηλεόραση, κινητό, υπολογιστής.
Ετσι η καινούργια παγκοσμιοποίηση γεννήθηκε και έφερε ροές κατακλυσμιαίες στον πολιτισμό, την οικονομία, την πληθυσμιακή συγκρότηση την φαντασιακή συγκρότηση του εγώ και του εμείς.
Η περιφερειακή θέση της χώρας η τόσο έγκαιρη ένταξή της στις τότε Κοινότητες, την βοήθησαν ω΄στε από όλες αυτές τις αλλαγές να βγεί σχεδόν αλώβητη και φαινομενικά ενισχυμένη αφού τα από το 1985 προγράμματα ενίσχυσης και μετέπειτα σύγκλισης μετέφεραν στην Ελλάδα απίστευτους οικονομικούς πόρους.
Είναι πια, με σκυμμένο το κεφάλι ομολογημένο, πως αυτοί οι πόροι κατασπαταλήθηκαν είτε δια της απ’ ευθείας μεταφοράς στην κατανάλωση, είτε με την υπερτιμολόγηση έργων και υπηρεσιών, είτε με την μετατροπή τους σε επιδόματα και επιδοτήσεις, όπως στην περίπτωση των αγροτών που στην ουσία μετατράπηκαν σε δημοσίους επιδοτούμενους.
Αναπτυξιακές επενδύσεις κατά συνέπεια ελάχιστες, μια Αττική οδός στο πενταπλό κόστος, μισή Εγνατία και το Ρίο-Αντίρριο μας έμειναν. Το χειρότερο, εκσυγχρονισμοί στην παραγωγή με την ενσωμάτωση τεχνολογίας στα προιόντα, εκσυγχρονισμοί στην κρατική δομή, στους πυλώνες του κοινωνικού κράτους, δεν έγιναν σημαντικοί.
Δεν υπάρχει μονοσήμαντη και μία απάντηση στο γιατί. Οι κρατούσες απόψεις εστιάζουν στην έλλειψη παιδείας, τεχνογνωσίας και θεσμικού πλαισίου για την απορρόφηση και αξιοποίηση των πόρων που εισέρρεαν. Άλλοι επιμένουν περισσότερο στα ενδημικά χαρακτηριστικά του ελληνικού κράτους που ενισχύθηκαν στην μετεμφυλιακή περίοδο και δεν πρόφτασαν να αλλάξουν μετά τη δικτατορία. Όποιες και να είναι οι ερμηνείες, η τραγική διαπίστωση συνοψίζεται στην κατάρρευση και την χρεωκοπία. Αυτά έγιναν και πέρασαν.
Χθες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα επώδυνα και ίσως όχι τα τελευταία. Τόνισε μάλιστα πως τώρα είναι η σειρά της Ευρώπης να ανταποκριθεί στις κινήσεις της Ελλάδας.
Όμως τα μέτρα αυτά αφορούν στο τι θα κάνουν οι πολίτες, πόσο εισόδημα θα χάσουν αμέσως και πόσο εμμέσως κατ αντιστοιχία των αμέσων και εμμέσων φόρων.
Οι πολίτες έχουν λοιπόν το δικαίωμα να ρωτ’ησουν τον πρωθυπουργό:
Μετά τα μέτρα τι ;
Εσείς τι θα κάνετε κύριε Πρόεδρε;
Εσείς σαν κυβερνήτης για την εφαρμογή των μέτρων πρώτα απ όλα. Ήδη η βενζίνη με την ανακοίνωση τσίμπησε 10 λεπτά. Μεταξύ αύξησης και κερδοσκοπίας , είστε σε θέση να τραβήξετε τη γραμμή, να την εφαρμόσετε και να υπερασπισθείτε τα υπεσχημένα;
Εμείς, αποδεχόμενοι τα μέτρα, γιατί οι συνδικαλιστές και λοιποί Τσίπρες, μόνοι τους θα διαδηλώνουν, σας παραδίδουμε ένα τεράστιο κεφάλαιο θέλησης για αλλαγή. Έχετε σχέδιο μεταρρυθμίσεων; Για τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά κάτι παραπάνω από λόγια; Θεσμικό πλαίσιο για παράδειγμα; Πιο άμεσους τρόπους καταγγελίας χρηματισμού, κινητοποίησης των Μέσων ώστε να αλλάξει το κλίμα και αργά αργά η συνείδηση σε αυτά τα θέματα;
Έχετε σχέδιο επενδύσεων, ανάπτυξης που λέμε, κατ’ αρχήν εκεί που γκρεμίσαμε;
Στην Παιδεία που παρέχει ότι πιο ανεπίκαιρο και συντηρητικό στα χρόνια τα υποχρεωτικά και συνεχίζει την καταστροφή με τη σύνθλιψη της σκέψης σε Λύκειο και Πανεπιστήμιο.
Στην Παιδεία που σαν μηχανισμός κοινωνικοποίησης διαχέει την κουλτούρα της πισινής, του δημόσιου και της εξασφάλισης μιας και η περιέργεια, η ενερώτηση, η διαφορετικότητα η διανοητική διακινδύνευση απουσιάζουν και καταγγέλονται η καταστέλλονται από το σύστημα εξετάσεων και τη μέθοδο σπουδών. Κι έτσι τα γνήσια παιδιά αυτού του συστήματος φυσικώς διεκδικούν τον διορισμό ή προπηλακίζουν τους διαφωνούντες . Κουλτούρα επιχειρηματικότητας που να μας δώσει προοπτικά μια τύχη στον διεθνή καταμερισμό εργασίας δεν διδάσκουμε δεν παράγουμε. Ποιο είναι το σχέδιο κε Πρόεδρε;
Στην οικοδομή, τα δημόσια έργα, τη διαχείριση αποβλήτων, τη βιομηχανία, την όποια αγροτική παραγωγή, τη διαχείριση ενεργειακών και υδάτινων πόρων, πως θα ενσωματώσουμε πράσινες τεχνολογίες κε Πρόεδρε; Με ποια τεχνογνωσία, ποιο θεσμικό πλαίσιο, ποιες ευνοικές ρυθμίσεις για τις επενδύσεις;
Με τους βουλευτές, λομπίστες τοπικών συμφερόντων πως θα κινηθείτε κε Πρόεδρε; Θα χρηματοδοτηθεί ο αναπτυξιακός Καλλικράτης για να αλλάξει ο διοικητικός και οικονομικός χάρτης της χώρας;
Και τη φορολογική αναμόρφωση αυτή τη φορά θα την δούμε ολόκληρη, δηλαδή με τις αναγκαίες προυποθέσεις αποτελεσματικής εφαρμογής της, ή θα φάμε την ώρα μας για να συζητάμε μόνο αν και πόσο δίκαια είναι , με την προσωπική μεζούρα του ο καθένας;
Θέλω να σας ρωτήσω τόσα πολλά κι άλλα κι άλλα κε Πρόεδρε. Για τη γραφειοκρατία, τον τουρισμό, το πιο βασικό, το master plan, το εθνικό σχέδιο γι αυτή τη χώρα σήμερα .Γιατί τίποτα δεν μας είπατε από όσα έχετε να κάνετε. Ούτε καν τα περιεχόμενα. Περιμένουμε, αλλά το να περιμένεις δεν σημαίνει πως δεν έχεις ρολόι να μετράς τον χρόνο που περνά και χάνεται.
Ήδη, όλοι το ξέρουμε, πως η ένταση των χθεσινών ανακοινώσεων σε ένα βαθμό οφείλεται στο ότι τα μέτρα αργήσατε να τα αποφασίσετε. Όσο αργείτε εμείς πληρώνουμε.
Κύριε Πρόεδρε ήρθε η ώρα σας να κυβερνήσετε.