Το άρθρο που υπογράφει ο Lorenzo Bini Smaghi, πρώην μέλος της ΕΚΤ, φέρει τον τίτλο :Τι έμαθε η Ευρώπη από τα ελληνικά λάθη;
”Οι αγορές δείχνουν να ανταποκρίνονται αρκετά καλά με «την μεγαλύτερη αναδιοργάνωση εθνικού χρέους στην ιστορία» που έγινε την περασμένη εβδομάδα. Αρχίζουν όμως ήδη και επικεντρώνονται στο επόμενο πιθανό θύμα: Τα επιτόκια στα πορτογαλικά ομόλογα έχουν εκτιναχθεί σε επίπεδα κοντινά με εκείνα που είχε η Ελλάδα πριν λίγους μήνες.
Οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν κηρύξει ότι η περίπτωση της Ελλάδας είναι μοναδική και δεν θα γίνουν άλλες αναδιαρθρώσεις χρεών. Αναμφίβολα όμως, θα δοκιμαστούν μέσα στους επομενους μήνες. Δύο στρατηγικές είναι οι πιθανότερες.
Η μια είναι να συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε όπως τόσο καιρό. Αυτό σημαίνει να παρακολουθούμε αβοήθητοι την διεύρυνση στα spreads των CDS μέχρι να καταστεί προφανές ότι η εν λόγω χώρα δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές. Στη συνέχεια να αρνηθούμε δημόσια ότι υπάρχει επιλογή αναδιάρθρωσης αλλά κατ’ιδίαν να μελετάμε την συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών και να φτάνουμε και να συζητάμε λεπτομέρειες με ορισμένους παίκτες των αγορών. Τέλος, να μαζέψουμε βιαστικά ένα πρόσθετο πακέτο και να ζητήσουμε από διάφορα κοινοβούλια να το ψηφίσουν, τα οποία θα μπορούσαν να το σκεφτούν αλλά μόνο με αντάλλαγμα την αναδιοργάνωση χρέους.
Αν δεν εγκαταλείψουμε ταχύτατα αυτή την προσέγγιση, η Ελλάδα θα αποδειχθεί ότι μόνο εξαίρεση δεν ήταν. Οι αγορές θα στραφούν στο επόμενο θύμα, όπως στους Δέκα Μικρούς Ινδιάνους της Agatha Christie. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Ιρλανδία; Ισπανία; Ιταλία; Θα σταματήσει ποτέ αυτό;
Η εναλλακτική στρατηγική είναι να χτίσουμε άμεσα ένα οχυρωματικό έργο που θα διασφαλίσει ότι η Ελλάδα είναι η εξαίρεση. Πρώτα, πρέπει να αναγνωρίσουμε αμέσως ότι η Πορτογαλία ίσως δεν καταφέρει να επιστρέψει στις αγορές του χρόνου και χρειάζεται πρόσθετο πακέτο στήριξης. Αν δεν μπορέσει να χρηματοδοτηθεί εως το 2016, τότε θα χρειαστεί περίπου 100 δισ. δολ. Το European Financial Stability Facility διαθέτει αρκετά κεφάλαια ώστε να μπορεί να τα διαθέσει.
Δεύτερον, το ίδιο θα πρέπει να γίνει για την Ιρλανδία, που χρειάζεται 80 δισ. ευρώ πρόσθετα. Η διαδικασία για την τοποθέτηση αυτών των κεφαλαίων θα πρέπει να αρχίσει αμέσως με τις εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές. Τρίτον το μέγεθος του EFSF και του European Stability Mechanism θα πρέπει να αυξηθεί αρκετά ώστε να τους επιτρέπει να παράσχουν πρόσθετα κεφάλαια σε άλλες χώρες. Τέλος, οι Ευρωπαίοι μέτοχοι του ΔΝΤ θα πρέπει να καταφθάσουν στην εαρινή συνεδρίαση με επαρκή στήριξη από τις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ και από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, ώστε να εξασφαλίσουν αύξηση των κεφαλαίων που μπορεί να διαθέσει το ΔΝΤ.
Το πρόβλημα με αυτή την στρατηγική είναι να αποφευχθεί το αρνητικό παράδειγμα. Πώς θα διασφαλίσουμε ότι οι χώρες που λαμβάνουν τόση οικονομική βοήθεια, θα εφαρμόσουν το πρόγραμμα προσαρμογής και δεν θα εφησυχάσουν, όπως έγινε με την Ελλάδα;
Ενας τρόπος είναι να συμφωνηθεί ότι οι κανόνες και οι διαδικασίες που προβλέπονται στο προτεινόμενο δημοσιονομικό σύμφωνο, μεταξύ των οποίων οι κυρώσεις, θα εφαρμοστούν αμέσως, ακόμη και πριν εγκριθούν. Θα πρέπει να υπάρξει αυστηρότερη εποπτεία στην εφαρμογή των προσαρμογών στους προϋπολογισμούς, ώστε να μην επαναληφθεί η άχαρη κατάσταση που προκάλεσε η Ισπανία, όταν ανακάλυψε την Δευτέρα το πρωί ότι το έλλειμμα είναι 30% υψηλότερο απ’όσο νόμιζε την προηγούμενη Παρασκευή. Οι χώρες που λαμβάνουν προκαταβολική βοήθεια θα πρέπει επίσης να παρουσιάζουν προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων, που θα αφορούν και τα τραπεζικά συστήματα και θα ενεργοποιούνται αυτόματα αν η χώρα δεν πετυχαίνει τον στόχο προσαρμογής.
Μόνο αν δράσουν δυναμικά, προβλέποντας το πού θα εστιάσουν στην επόμενη φάση οι αγορές αντί να λειτουργούν υπό την πίεσή τους, θα μας πείσουν οι Ευρωπαϊκές αρχές ότι η Ελλάδα ήταν εξαίρεση και θα αποδείξουν την δέσμευσή τους να πράξουν όλα τα απαραίτητα ώστε να προστατευθεί το ευρώ”.
Διαβάστε επίσης :