σε κρίση αυτοπεποίθησης. Η Αγορά αντέδρασε με υπερβολικά έντονο τρόπο στο άκουσμα δημοσιονομικών ειδήσεων που αφορούσαν οποιοδήποτε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως για παράδειγμα έγινε με την «αποκάλυψη» της αναθεώρησης του Ισπανικού προϋπολογισμού στις 29 Ιανουαρίου. Αν και η Ισπανική κυβέρνηση, τότε, είχε σπεύσει να ανακοινώσει άμεσα επιπλέον περικοπές στις δημόσιες δαπάνες ώστε να ισορροπήσει την μείωση των εσόδων, η Αγορά σφυροκοπούσε ανελέητα τόσο τα Ισπανικά κυβερνητικά ομόλογα όσο και τις τράπεζες. Παντού «ξεφύτρωναν» αναφορές με αντικείμενο μελέτης το ενδεχόμενο διάσπασης της Ευρωζώνης και τις αντίστοιχες συνέπειες αυτής, αποκλείοντας έτσι τις τράπεζες των υπερχρεωμένων οικονομιών – όπως της Ελλάδας – από τη διατραπεζική Αγορά. Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι σε αυτό ακριβώς το σημείο ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί της Ευρωζώνης αντιλήφθηκαν την ανάγκη να επέμβουν για το καλό της Ένωσης. Το πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα είναι πλέον γεγονός – το ερώτημα που παραμένει, είναι απλώς το «πότε».
Αναμένονται «σκαμπανεβάσματα»
Τίθενται βεβαίως δύο ερωτήματα από την πλευρά των επενδυτών: Είναι πλέον πολύ αργά για να Αγοράσει κάποιος ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ?, και με ποιο τρόπο πρέπει να επενδύσει τώρα πια τα χρήματα του; Αρχικά οι αποδόσεις των Ελληνικών ομολόγων (yields) θα ξεπεράσουν μεσοπρόθεσμα κατά πολύ αυτές των Γερμανικών. Ανάλογα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται, μια αύξηση της τάξης του 1% στο ποσοστό του ελλείμματος προς το ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν θα πρέπει να αντιστοιχεί σε μια άνοδο της απόδοσης (yield) του ομολόγου της τάξης του 0,2% με 0,4%. Αν δεχτούμε ότι η Ελλάδα μπορεί να περικόψει το έλλειμμα στο 8% του Α.Ε.Π. μέσα στη χρονιά που διανύουμε – και παίρνοντας τη δωδεκάμηνη πρόβλεψή για την απόδοση του δεκαετούς Γερμανικού ομολόγου στα 3,2%, ως σημείο αναφοράς – η απόδοση του δεκαετούς Ελληνικού κυβερνητικού ομολόγου έχει περιθώριο μείωσης κάτω από το 5% από το τωρινό επίπεδο του περίπου 6%.
Η απάντηση που αφορά το ερώτημα πότε να μπει κανείς σ’αυτή στην Αγορά είναι κάπως πιο περίπλοκη. Στο κάτω κάτω της γραφής, πρόκειται για μια πολιτική διαδικασία πλέον και οι πολιτικοί αρέσκονται στο να προβάλλουν το πόσο σκληρά μάχονται για τους ψηφοφόρους τους. Αναμένεται λοιπόν το Συμβούλιο ECOFIN να διατυπώσει αρκετά σκληρούς όρους για τη χορήγηση δανείων από την Ένωση, μέσα σ’αυτή την βδομάδα, αν και στο τέλος μάλλον θα αποδεχτεί τη λύση ενός πιο πρακτικού κι εφικτού στόχου για τη δημοσιονομική πολιτική της Ελλάδας και για την εποπτεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Προσωπικά θα με εξέπληττε το να δω μια τέτοια διαδικασία να εκτυλίσσεται ομαλά. Το πιθανότερο είναι να δούμε κάποια σκαμπανεβάσματα που θα δημιουργήσουν κάποιες αγοραστικές ευκαιρίες.
Τα «τυπικά» ερωτήματα παραμένουν ανοικτά…
Το ερώτημα του σε τι είδος χρεόγραφα να επενδύσει κανείς δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Η Ελληνική κυβέρνηση εισήγαγε ένα φόρο υπεραξίας της τάξης του 10% για τα Ελληνικά αξιόγραφα και ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να επιβάλλει τη γνωστοποίηση του πραγματικού δικαιούχου εισοδήματος σε όλα τα Ελληνικά αξιόγραφα. Η πραγματοποίηση του τελευταίου αναβλήθηκε λόγω τεχνικών δυσκολιών, ενώ δημοσιεύματα της προηγούμενης Τετάρτης αναφέρουν ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν σκοπεύει πλέον να υποχρεώσει τους ξένους επενδυτές να κατέχουν Ελληνικά αξιόγραφα σε Ελληνική θεματοφυλακή στο όνομά τους..