Κάτι εξόχως τεχνικό και διαστημικό όπως μια ακολουθία λογιστικών πράξεων στον δορυφόρο με αφετηρία ένα επίγειο κανιβαλισμό ομολόγων φαίνεται πως θα ισοπεδώσει τον Όλυμπο του χρέους . Όπως το σώρευσαν οι κυβερνήσεις , παραδίδοντας η μια στην άλλη τον λογαριασμό για να τον μεγαλώσει , φορώντας γυαλιά με φακό μιας τριετίας ή τετραετίας κάθε φορά , έτσι και τώρα το τριμερές σχήμα των δανειστών δίνει την αίσθηση πως κινείται καιροσκοπικά .
Σέρνει το ελληνικό βαρίδι παραπέρα ενώ το τριμερές σχήμα διακυβέρνησης γλύτωσε από μια τόσο πρώιμη ακύρωση . Έτσι με τις προσεχείς εκταμιεύσεις για την καθυστέρηση των οποίων οι εταίροι κατηγορήθηκαν ως ανακόλουθοι ξεφτιλισμένοι , το άγρυπνο κώμα της Ελληνικής οικονομίας θα συντηρηθεί . Και θα δίνει την ψευδαίσθηση της επαναφοράς στις ζωτικές λειτουργίες .
Θα πάρουν τα οφειλόμενα επιστροφής ΦΠΑ πραγματικοί και εικονικοί δικαιούχοι , θα διακανονιστούν οφειλές στα φάρμακα , θα φορέσουν καινούργια κοστούμια κυβερνητικοί και λοιποί κρατικοδίαιτοι , θα υπάρξει μια μερική αντιστοίχηση των καταθέσεων με πραγματική ρευστότητα. Και κυρίως θα ανατροφοδοτηθούν τα κεφάλαια των δανειστών, που παραλλήλως κάνουν επικοινωνιακή επίδειξη αλληλεγγύης με επιστροφή μέρους των υπερκερδών από τους τόκους των ελληνικών ομολόγων .
Όλα αυτά ελάχιστα σημαίνουν για μια κοινωνία που αφυδατώνεται ,παραπαίει στην ανέχεια , ασθενεί αβοήθητη , θάβεται ζωντανή στον τάφο της ανεργίας την ώρα που το νέο φορολογικό αφήνει αλώβητα τα μεγαλύτερα οχήματα της φοροδιαφυγής των εχόντων .Για μια κοινωνία που κάθε έξι μήνες την διαβεβαιώνουν ότι διασώζεται κτυπώντας τα τύμπανα των σωτήριων συμφωνιών , την ώρα που οι κάδοι των σκουπιδιών σε ορισμένες συνοικίες διέπονται πλέον από κανόνες προστασίας !
Λίγα σημαίνει η νέα συμφωνία για ένα κόσμο , που τα επόμενα δέκα χρόνια είναι ο επόμενος μήνας .Ενδεχομένως στην επόμενη απογραφή του ’21 , όταν μαγικά ξεμυτίσουμε από την χιονοστιβάδα του χρέους , ίσως είναι άκαιροι οι κλαυθμοί για την εθνική συρρίκνωση.Και μάταιος ο θρήνος για τη θυσία τόσο μεγάλου τμήματος της κοινωνίας στο βωμό της διάσωσης και αναδιάταξης της εγχώριας οικονομικής ελίτ, που ελάχιστα πλήρωσε και πληρώνει για το σύγχρονο ελληνικό δράμα .
Κάπως έτσι θα πορευτούμε , μεταξύ δυο εικονικών κόσμων από τους οποίους ο ένας θα μας ξεπλακώνει λογιστικά από το χρέος και ο άλλος επίσης λογιστικά θα μας επαναφέρει στο ΄09, εκεί όπου σταμάτησε το ρολόι, όπως συμβαίνει με τους ταχογράφους την ώρα του ατυχήματος ή με τα ρολόγια στο τέλος της μπαταρίας.