Εξαντλημένο από τον τρίωρο μαραθώνιο σεξ στον οποίο επιδίδεται συχνά κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του, ένα είδος καλαμαριού στην Αυστραλία με το ζόρι μπορεί να κινηθεί για να ξεφύγει από τους θηρευτές του.
Αυτή η εξάντληση διαρκεί έως και μισή ώρα μετά το σεξ, διάστημα κρίσιμο για την επιβίωσή του.
Το καλαμάρι με την επιστημονική ονομασία Euprymna tasmanica ζει στη νότια ακτή της Αυστραλίας και απασχόλησε τους επιστήμονες λόγω της μαραθώνιας επίδοσής του στο σεξ.
Τα κεφαλόποδα του είδους ζουν μόλις έναν χρόνο, κάτι που δεν αποκλείουν οι επιστήμονες να οφείλεται στην εξάντλησή τους από το σεξ, αλλά και την αδυναμία τους μετά τη σεξουαλική πράξη.
Τα αρσενικά μπορούν να ζευγαρώσουν μόλις τους τέσσερις από τους 12 μήνες ζωής τους και έτσι δεν χάνουν καμία ευκαιρία. Μόλις δουν θηλυκό, του επιτίθενται, του κάνουν «κεφαλοκλείδωμα» και του μεταφέρουν το σπέρμα τους επί τρεις ώρες. Σε αυτό το διάστημα, ρίχνουν μελάνι γύρω τους για να θολώσουν τα νερά και να μην τα βλέπουν οι εχθροί. Ταυτόχρονα, ρίχνουν μεγάλες ποσότητες νερού κάτω από το κάλυμμα που βρίσκεται πίσω από το κεφάλι του θηλυκού.
Μετά την ερωτική πράξη και τα δύο είναι τόσο κουρασμένα που κρύβονται στην άμμο μέχρι να συνέρθουν για να αποφύγουν τους εχθρούς τους. Επειτα το καθένα παίρνει τον δρόμο του. Την περίοδο που μπορούν να ζευγαρώσουν τα αρσενικά, το κάνουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν.
Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης που έκαναν την έρευνα πιστεύουν πως τελικά τα οφέλη από αυτή την ενεργοβόρα μέθοδο ζευγαρώματος είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους γιατί έτσι διαιωνίζεται το είδος, αφού τα καλαμάρια γεννούν πολλούς απογόνους.
Τα καλαμάρια αυτά φτάνουν τα επτά εκατοστά σε μήκος. Κινούνται τη νύχτα και αλλάζουν χρώμα για να προστατευτούν από άλλα ψάρια και χταπόδια, που τα τρώνε. Από το κίτρινο της άμμου γίνονται βαθύ μοβ με πράσινα και πορτοκαλί στίγματα.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα καλαμάρια σε μεγάλες δεξαμενές υποβάλλοντάς τα σε τεστ κοπώσεως πριν και μετά το σεξ. Μετά το σεξ η αντοχή τους και η δύναμή τους μειώνονταν στο μισό.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Biology Letters».
Τα κεφαλόποδα Euprymna tasmanica δεν είναι τα μοναδικά που χρησιμοποιούν περίεργες μεθόδους ζευγαρώματος. Ο αρσενικός κοριός κάνει μια τρύπα στην κοιλιά του θηλυκού προτού της περάσει το σπέρμα του, ενώ ένα είδος αράχνης τυλίγει σε έναν «μεθυστικό» ιστό το θηλυκό, το οποίο τρώει τον ιστό ως αφροδισιακό. Την ώρα που το τρώει, το αρσενικό βρίσκει ευκαιρία και ζευγαρώνει μαζί του.
Ενα είδος φιδιού ακολουθεί μια ακόμα πιο «εξτρίμ» μέθοδο. Μέχρι και 25.000 μαζεύονται σε μία φωλιά. Ενα θηλυκό μπορεί να έχει και 100 αρσενικά που προσπαθούν να ζευγαρώσουν μαζί του. Πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι να πεθάνει από το βάρος τους.