Μήπως τα κόμματα που στοχεύουν στην εξουσία θα πρέπει… να το ξανασκεφτούν;
Μηδενική περίοδο χάριτος και 90 εξαιρετικά δύσκολες ημέρες θα έχει μπροστά της η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές στο τέλος Σεπτεμβρίου, αφού μέχρι το τέλος του 2015 θα ολοκληρωθεί και θα οριστικοποιηθεί το τρίτο ελληνικό Μνημόνιο.
Η αρχική συμφωνία που ψηφίστηκε την προπερασμένη εβδομάδα από τη Βουλή, η οποία περιείχε το πλαίσιο της συμφωνίας και τα πρώτα μέτρα, ήταν μονάχα η αρχή.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου, τον Οκτώβριο η νέα κυβέρνηση θα πρέπει πρώτα – πρώτα να πάρει… «καλό βαθμό» στην υιοθέτηση του δεύτερου και πιο δύσκολου πακέτου μέτρων που θα περιλαμβάνει ασφαλιστικό, φορολογικά, αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα αγορών και στη συνέχεια να… κάτσει στη γωνία και να περιμένει Ε.Ε. και ΔΝΤ να πάρουν τις αποφάσεις τους.
Το κρίσιμο θέμα για τους Ευρωπαίους δανειστές είναι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.
Το πιο σημαντικό για το ΔΝΤ, μετά τα δεκάδες λάθη που έγιναν στο πρώτο και το δεύτερο ελληνικό Μνημόνιο, είναι να μη συμμετέχει ως χρηματοδότης σε ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης που θα είναι εκ των προτέρων αποτυχημένο. Η διαφορά που θα το κάνει πετυχημένο αφορά στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Ηδη η κ. Λαγκάρντ έχει διαμηνύσει από την ημέρα έγκρισης του ελληνικού προγράμματος από το Eurogroup ότι η Ευρώπη «θα πρέπει να υλοποιήσει ένα πακέτο μέτρων που θα οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μεγαλύτερη απ’ ό,τι προγραμματιζόταν μέχρι σήμερα».
Σε έκθεση βιωσιμότητας του χρέους το ΔΝΤ έχει δημοσιεύσει την πρόβλεψή του ότι οι μέσες ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού χρέους μετά και τη λήψη του τρίτου δανείου ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ με τάση αυξητική.
Συνεπώς το ελληνικό χρέος αλλά και η εξυπηρέτησή του δεν μπορεί να συνεχιστούν για μεγάλο διάστημα.
Ο επικεφαλής του Eurogroup κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ μιλώντας στην ολλανδική Βουλή κατά τη συνεδρίαση στην οποία εγκρίθηκε το ελληνικό πρόγραμμα τόνισε ότι οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού χρέους μέχρι και το 2030 δεν ξεπερνούν το 12% του ΑΕΠ «συνεπώς το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο μέχρι και το 2030». Ολα αυτά δείχνουν ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ και πολύ περισσότερο μια σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι κάθε άλλο παρά δεδομένες.
Το δεύτερο κομμάτι των απαιτήσεων του ΔΝΤ που αφορά την Ελλάδα είναι ένα συνεκτικό και περιεκτικό πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα πρέπει να υλοποιηθεί στο πλαίσιο του τρίτου ελληνικού προγράμματος. Στο σημείο αυτό Ε.Ε. και ΔΝΤ συμφωνούν απόλυτα και αποτελεί και τη μεγάλη πρόκληση της νέας ελληνικής κυβέρνησης για μια σειρά μέτρων τα οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτελούν εκκρεμότητες του δεύτερου ή ακόμη και του πρώτου Μνημονίου.
Το πρώτο πακέτο μέτρων «ανταμείφθηκε» με τη συμφωνία για το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης και την εκταμίευση της πρώτης δόσης του δανείου συνολικού ύψους 26 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 10 δισ. ευρώ μπήκαν σε ειδικό λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα 13 δισ. ήρθαν χθες για την αποπληρωμή υποχρεώσεων. Τα υπόλοιπα 3 δισ. ευρώ μαζί με την έναρξη της συζήτησης για το χρέος και τη συμμετοχή του ΔΝΤ θα είναι αντικείμενο της αξιολόγησης που αναμένεται στα τέλη Οκτωβρίου. Ωστόσο και οι υπόλοιποι μήνες μέχρι και το τέλος του χρόνου δεν είναι χωρίς υποχρεώσεις.
Αναλυτικότερα:
– Ο Σεπτέμβριος θα ήταν ο μήνας κατά τον οποίο η κυβέρνηση θα έπρεπε να θέσει «το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων» για τα κόκκινα δάνεια, κάτι που αποφεύγει από το 2013 αφού συνδέεται με νέο ιδιωτικό πτωχευτικό δίκαιο και κατασχέσεις περιουσιών. Με την προκήρυξη, όμως, των πρόωρων εκλογών, το θλεμα αυτό πάει για Οκτώβριο. Με βάση το Μνημόνιο ως την 1η Σεπτεμβρίου όλα τα επικουρικά ταμεία έπρεπε να τεθούν κάτω από την «ομπρέλα» του ΕΤΕΑ. Τον ίδιο μήνα θα έπρεπε να υπάρξει νομοθεσία για την κατάργηση της έκπτωσης του 20% στην ενέργεια που δαπανά η βιομηχανία, συμψηφισμό των οφειλών της ΔΕΗ και του Διαχειριστή και τη δρομολόγηση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ ή εναλλακτικό σχέδιο με ισοδύναμα αποτελέσματα για τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του από τη ΔΕΗ.
– Ο Οκτώβριος θα είναι ο πλέον κρίσιμος μήνας για τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος. Η Ελλάδα θα πρέπει να οριστικοποιήσει τα δημοσιονομικά μεγέθη και να καταθέσει μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό σχέδιο για την περίοδο 2015-2019 όπου θα αναφέρονται και όλα τα δημοσιονομικά μέτρα μέχρι τότε. Σε πιο απλά λόγια θα πρέπει να αποτυπώσει έστω και γενικά πρόσθετα 3,6 δισ. ευρώ για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% το 2018.
Θα πρέπει ακόμη να πάρει τελικές αποφάσεις για τις φορολογικές εκκρεμότητες και ειδικά για την άρση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος στους αγρότες καθώς και των φόρων υπέρ τρίτων και ειδικά αυτών που αφορούν τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.
Το ίδιο το ασφαλιστικό και ειδικότερα μια ολοκληρωμένη σειρά αλλαγών που θα εξασφαλίζει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του είναι μια μεγάλη εκκρεμότητα απέναντι στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Θα πρέπει επιπρόσθετα να νομοθετηθούν οι αλλαγές του καθεστώτος στο γάλα, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων και η πώληση των ΜΗΣΥΦΑ εκτός φαρμακείων, καθώς και το καθεστώς που διέπει τα αρτοποιεία. Επίσης θα πρέπει να μπει μπροστά και η εφαρμογή της δεύτερης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για το χονδρικό εμπόριο, τις κατασκευές, το ηλεκτρονικό εμπόριο και τη μεταποίηση.
– Νοέμβριος και Δεκέμβριος θα είναι κρίσιμοι για την επιτάχυνση του χρόνου άρσης των κεφαλαιακών ελέγχων και την επανεκκίνηση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στο διάστημα αυτό θα πρέπει να οριστικοποιηθούν το θέμα της εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων, τα τεστ κοπώσεως των τραπεζών και τελικά η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής