Παρασκευή, 29 Μαρ.
23oC Αθήνα

Ένας λίβελλος με ερωτήματα για τον Αλέξη Τσίπρα

Θα έπρεπε να τον φοβάται το κόμμα του οποίου ηγείται.


 Θα έπρεπε να ντρέπεται
το ρεύμα, Αριστερό λέει, που τον επέλεξε. Τρέχει με τετρακόσιους νεαρούς γύρω γύρω στην Αθήνα προάγοντας έναν πολιτισμό ωμής δύναμης και ανευθυνότητας. Και μόλις οι συνέπειες ξεπεράσουν το απώτατο όριο, δηλαδή κακοποιούμε άγρια και κανένα Πρύτανη, βγάζει και την ουρά απ’ έξω. Τι δουλειά έχουν όλα αυτά με την Αριστερά; Πως τα ανέχονται και τον ανέχονται;

 

Ποιο είναι το όραμα του Τσίπρα, ποιο είναι το παιδαγωγικό παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ στους νέους, σε αυτή την «μαγκωμένη» κοινωνία; Η σύγκρουση για τη σύγκρουση, ή το ξεχαρβάλωμα σαν θέαμα; Από πότε για την αριστερά το κράτος συναιρείται στο Αστυνομικό τμήμα και το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»;


Από πότε οι αφηρημένες ολότητες, το «σύστημα» έγιναν σημαίες του Συνασπισμού, σε τι ταιριάζουν με τις παραδόσεις κριτικής σκέψης που κουβαλά ολόκληρη η Αριστερά κι αυτός ο χώρος ιδιαίτερα;


Που είναι η καλλιέργεια του πολιτισμού, της ηθικής της ευθύνης; Της οριοθέτησης που παράγει η συνείδηση της αποστολής, που είναι το  νόημα που οδηγεί την κάθε ενέργεια;


Η Αριστερά αγωνίσθηκε για την κοινωνική συνοχή, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης γιατί ξέρει πολύ καλά πόσο σκληρά , πειθαρχικά λειτουργούν οι κρ
ίσεις. Πόσο οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Η κοινωνική συνοχή και η δημοκρατική λειτουργία των θεσμών είναι  οι ασπίδες προστασίες για τους πιο αδύναμους, το δίχτυ που πάντα υφαίνεται για να τους συγκρατήσει από την πτώση.


Με το θράσος της άγνοιας (;), ο κόκκινος (;) Αλέξης  έχει αναλάβει πρωτοπαλίκαρο στην επιδείνωση των προβλημάτων συνοχής που ούτως ή άλλως αντιμετωπίζουμε σήμερα. Ποιον ωφελεί ; Το ξέρει, το σκέφτεται; Το ξέρουν, το σκέφτονται στην Κουμουνδούρου;


Κι επειδή το φαινόμενο πολλές φορές επαναλήφθηκε,  μήπως τελικά ο Άγιος ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει στις κοινοβουλευτικά υπαρξιακές του αγωνίες, πρόσκαιρα πατήματα, στο δρόμο που χάραξε το άρθρο 16 και η οριστική ταφόπλακα στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση;  Μήπως η αγωνία του 3% είναι πιο μεγάλη από
τις τύψεις για την ανάπηρη ενηλικίωση που τάζει στους νέους ο νέο μπαχαλάκης «ηγέτης»;

 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πολιτική Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε