Αν συγκινήθηκε κατά συνάντηση με τους μεταλλωρύχους στις Σκουριές (δεν ξέρω αν σκούπισε κρυφά και κανένα δάκρυ. Για να μην τον πάρει η κάμερα θα το έκανε με πολύ μεγάλη μαεστρία και μπράβο του), τότε φανταστείτε τι έχει να γίνει στις συναντήσεις με άνεργους, άστεγους και άλλους πολίτες που συνωστίζονται στα συσσίτια, στις ουρές των κοινωνικών παντοπωλείων.
Εχει να ρίξει κλάμα ο Αδωνις… Αγνώριστος και με πρησμένα μάτια θα επιστρέψει στην πρωτεύουσα.