Όπως 18 μήνες πριν η κα Μέρκελ χρησιμοποίησε την Ελλάδα για να κρύψει την εθνικιστική πολιτική της στην ανέτοιμη, για Ευρωπαϊκή ηγεσία, χώρα της .
Φαίνεται παράδοξο να μιλάμε για ελληνική δυσφήμιση και Ευρωπαϊκά χάλια. Θα ισχυριζόταν κανείς πως το αντίστροφο ισχύει. Και όμως…
Αν και κανείς δεν αρνείται την Ελληνική ανομία και την αποτυχία της χώρας, οικονομική χρεοκοπία, πολιτική ανεπάρκεια, κοινωνική αποδόμηση.
Αν και η διαχείριση των δύο τελευταίων χρόνων ενέτεινε την καταστροφική εικόνα για τη χώρα,
παρ’ όλα αυτά τα Ελληνικά ανομήματα, η στάση του Γάλλο-γερμανικού άξονα είναι κραυγαλέα ψευδής και κουκουλώνει μέσα από τη διόγκωση του Ελληνικού προβλήματος, για εκλογικές, δικές τους σκοπιμότητες, την κρίση χρέους της Ευρώπης .
Το Βέλγιο και η Γαλλία έσωσαν την τράπεζα Dexia , προσφέροντας κρατικές εγγυήσεις περίπου 100δις Ευρώ.
Κρατικές εγγυήσεις σημαίνει χρήματα φορολογουμένων.
Για να δικαιολογήσουν την δαπάνη ανακοίνωσαν πως η Dexia ήταν θύμα της κρίσης της Ευρωζώνης και των υπερδανεισμένων χωρών του Νότου και της Ελλάδας.
Πόσα από τα 100δις είχαν σχέση με την Ελλάδα. Μόνον τα 3,7.
Τα υπόλοιπα 96 δις ήταν σε παράγωγα , έξοδα αναίτια και λάθος επενδύσεις.
Γιατί έφταιγε η Ελλάδα (το 3.7%) και όχι η κακοδιαχείριση στη Dexia (το 96.3%) ;
Η συμφωνία για το ελληνικό χρέος της 21ης Ιουλίου ξαφνικά εγκαταλείφθηκε. Πήρε τέσσερεις μήνες να γίνει.
Χρειάσθηκε 15 ημέρες για να διαλυθεί.
Η Ευρώπη συζητά αλλά δεν δρα. Γιατί;
Η επίσημη εξήγηση είναι πως η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα από Ιούλιο έως Σεπτέμβριο και άρα χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση του σχεδίου.
Αυτό είναι που λέγεται . Όμως οι αριθμοί μάλλον άλλη αλήθεια δείχνουν.
Τα ελληνικά ομόλογα των εμπορικών τραπεζών Ελλάδας και λοιπής Ευρώπης είναι 81 δις Ευρώ.
Η κατανομή τους είναι: 49 δις οι ελληνικές τράπεζες και 32 οι Ευρωπαικές.
Από τα 32 δις των Ευρωπαϊκών τα 10 είναι σε γερμανικές, τα 9 σε γαλλικές , τα 2 σε ιταλικές, και τα υπόλοιπα 10 στις υπόλοιπες χώρες.
Από τα 9 των Γαλλικών τραπεζών τα 5 περίπου είναι στην BNP Paribas και τα 2,6 στη Societe Generale.
Καμιά Γερμανική τράπεζα δεν έχει πάνω από 2 δις Ελληνικά ομόλογα [πηγή Bloomberg].
Άρα συνοψίζουμε. 32 δις είναι τα ελληνικά ομόλογα συγκεντρωμένα σε Γαλλία και Γερμανία κυρίως.
Ήδη με τη συμφωνία του Ιουλίου οι τράπεζες θα μείωναν εθελοντικά τα ομόλογα κατά 21%, δηλαδή το χρέος για τις Ευρωπαικές τράπεζες από 32 θα γινόταν 27, 5 δις.
Ακόμη όμως και με «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, που τώρα προτείνεται κατά 60%, τα 32 δις θα γίνουν 12, 2δις. Δηλαδή οι Ευρωπαικές τράπεζες θα χάσουν 19.8 δις.
Όμως εδώ προτείνεται η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κατά 108 δις. Τα 19.8 , ας πούμε 20 αφορούν στην κακιά Ελλάδα. Τα υπόλοιπα 88δις προφανώς .. δεν έχουν καμία σχέση με Ελλάδα.
Όμως όλη η κουβέντα γίνεται για τους κακομαθημένους Έλληνες. Αυτή είναι η επίσημη Ευρωπαϊκή εξήγηση.
Έτσι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι μαθαίνουν ότι οι ανεπρόκοποι Έλληνες είναι υπεύθυνοι που και φέτος οι Γερμανοί δεν θα πάνε διακοπές ή που οι Γάλλοι θα μειώσουν τις απολαυές τους από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Το ότι οι Γαλλικές κυρίως τράπεζες επενδύουν λιγότερο στην χρηματοδότηση της οικονομίας ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν τις καταναλωτικές τους δραστηριότητες, δεν ακούγεται από πουθενά και δεν φαίνεται να ταράζει κανέναν.
Το ότι για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους επενδύουν σε χώρες υψηλού χρέους αγοράζοντας τοπικές τράπεζες, θεωρείται φταίξιμο των χωρών του χρέους και όχι λάθος απόφαση των επενδυτών τραπεζιτών ιδιαίτερα των Γάλλων.
Έτσι λοιπόν στο Παρίσι, ο …φιλέλληνας Σαρκοζί έχει μπλοκάρει την απόφαση του Ιουλίου, προβάλλοντας την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των Γαλλικών τραπεζών, δήθεν λόγω …Ελληνικού χρέους.
Όπως και με τη Dexia
Και ρίχνει το ανάθεμα στην κακιά Μέρκελ και ξυπνά αντί Γερμανικά ανακλαστικά της εποχής του χιτλερισμού για να δικαιολογήσει την θέση του.
Και στην Ελλάδα, αφελείς και αδαείς, δημοσιογράφοι και άλλοι πλειοδοτούν στον απλοϊκό αντιγερμανισμό και στην παραδοσιακή φιλελληνική δήθεν στάση της Γαλλίας.
Κουραφέξαλα.
Καθαρές ανοησίες δυστυχισμένες κουταμάρες.
Ο Σαρκοζί δεν τολμά να χρησιμοποιήσει εθνικούς, Γαλλικούς πόρους για να χρηματοδοτήσει τις όντως αδύναμες τράπεζες του. Αδύναμες γιατί υποβαθμίζονται από τους οίκους αξιολόγησης. Αδύναμες όμως όχι λόγω Ελλάδας αλλά λόγω νοοτροπίας, έλλειψης δυναμισμού και κατεύθυνσης μετά την κρίση του 2008.
Είναι απλό γιατί είναι αδύναμες. Με διακοπο-δάνεια προσπαθούν και στη Γαλλία να βγάλουν λεφτά οι τράπεζες. Μισθούς και bonus δεν αγγίζουν. Στην οικονομία δεν επενδύουν.
Δεν τολμά λοιπόν ο Σαρκοζί γιατί τότε η Γαλλία θα χάσει το πολύτιμο ΑΑΑ, το γόητρο της, τη δυνατότητα να επαίρεται πως είναι χώρα «πρώτης διαλογής».
Και φυσικά εκλογές τον επόμενο Απρίλιο, με χαμένο το γόητρο δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσει ο άντρας της κας Μπρούνι.
Στην πραγματικότητα η Γαλλία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο χρέος ανάμεσα στις βαθμολογημένες με ΑΑΑ. Η οικονομία της χάνει σε ανταγωνιστικότητα και η υποβάθμισή της είναι θέμα χρόνου.
Αυτόν όμως τον λίγο χρόνο προσπαθεί να κερδίσει, μέχρι τις εκλογές, ο σύζυγος της Κάρλα. Και κυκλοφορεί, σε πείσμα της πραγματικότητας μύθους για την …καημένη την Ελλάδα, συκοφαντεί ασύστολα, κλαίγεται πως θέλει δήθεν να την βοηθήσει απέναντι στους κακούς Γερμανούς.
Ας μην ψάχνουμε λοιπόν για φιλέλληνες και ανθέλληνες, ας μην χωρισθούμε πάλι σε Ευρώφιλους, Γαλλόφιλους, Γερμανόφιλους και βάλε.
Να διεκδικήσουμε το όριο του χρέους μας, να αποδεχθούμε το τίμημα της ευθύνης μας. Αλλά όχι να σκύβουμε αδιαμαρτύρητα το κεφάλι, απολύτως ενοχικά στην κάθε Ευρω-κουταμάρα.
Όχι άλλο αυτομαστίγωμα, όχι άλλη συμμετοχή στις Παπανδρεικές κουταμάρες πως είμαστε χώρα διεφθαρμένων ,τεμπέληδων κι απατεώνων.
Η συνείδηση και η δίκαια συναίσθηση του τι κάναμε, είναι η προϋπόθεση για να ξεκινήσουμε πάλι.
Αλλιώς μαζεύουμε θυμό, οργή κατά πάντων, που μας ακινητοποιεί σε σκηνές στο Σύνταγμα, να παίζουμε τους αδικημένους και τους ανάδελφους.