Στο κτίριο της Χ. Τρικούπη 50 που αποτελούσε κάποτε “δεύτερο σπίτι” του, έμελλε να γραφεί ο επίλογος στην σχέση του Άκη Τσοχατζόπουλου με το ΠΑΣΟΚ.
Ο Άκης -κατά πολλούς “σκιά του εαυτού του”- εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής Διαφάνειας γιά να δώσει εξηγήσεις γιά τα ακίνητα που απέκτησε, γιά το πως τα απέκτησε και γιά τις συναλλαγές του με συγκεκριμένες offshore εταιρείες. Όμως φαίνεται πως δεν έπεισε, αφού μετά από μιά δίωρη ακρόαση, ανακοινωνόταν πως αποτελεί παρελθόν γιά το ΠΑΣΟΚ (αναστέλλεται η κομματική του ιδιότητα κατά την κομματική αργκό).
Ο Αθανάσιος-Απόστολος Τσοχατζόπουλος γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 1939 στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη όπου μεταφέρθηκε η οικογένειά του το 1940. Η καταγωγή του πατέρα του είναι από την Κωνσταντινούπολη και της μητέρας του από τα Ιωάννινα. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του υπήρξε μπασκετμπολίστας, αγωνιζόμενος για δύο χρόνια (1953 και 1954) στον ΠΑΟΚ στη θέση «3». Σπούδασε στο πολυτεχνείο του Μονάχου πολιτικός μηχανικός (1964) και οικονομολόγος μηχανικός (1967). Εργάστηκε σε κατασκευές δημοσίων έργων στη Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία και Ιταλία. Η βάση του ήταν στη Γερμανία, όπου έζησε συνολικά 16 χρόνια, από το 1959 έως το 1975 οπότε και επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα. Στη Γερμανία γνώρισε και την πρώτη σύζυγό του, την “αθόρυβη” Γκούντρουν Μολντενχάουερ, με την οποία απέκτησε μιά κόρη και έναν γιό, πριν χωρίσουν το 2003.
Το 1968 του απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα, καθώς η χούντα τού είχε αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια. Ήταν αυτή τη χρονιά που γνώρισε ίσως “την μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του”, τον Ανδρέα Παπανδρέου στη Φραγκφούρτη. Δεν χρειάστηκε και πολύ γιά να πειστεί να ενταχθεί στο ΠΑΚ και να πρωτοστατήσει στον αντιδικτατορικό αγώνα. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας, γύρισε στην Ελλάδα και ήταν από τα συνιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο Εκτελεστικό Γραφείο του οποίου ήταν ανελλιπώς από το 1975 μέχρι το 2003.
Γιά όσους έζησαν το ΠΑΣΟΚ των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, η “ψυχή” του κόμματος ήταν η περίφημη “τρόικα”: ο Κ. Λαλιώτης, ο Γ. Γεννηματάς και ο Α. Τσοχατζόπουλος. Οι δύο πρώτοι είχαν την σχετική “αυτονομία” τους. Όμως ο Άκης εμφανιζόταν από τότε ως το αυτί και το μάτι του Α. Παπανδρέου.
Ήταν τέτοια η “ταύτισή” του με τον Ανδρέα, που έδωσε την αφορμή γιά δεκάδες ανέκδοτα, με πιό γνωστό το: “-Τι ώρα είναι Άκη; – Ό,τι ώρα πεις εσύ Πρόεδρε”.
Το 1981 εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας του ΠαΣοΚ και από τότε επανεκλεγόταν ως το 2004 βουλευτής στην Α΄ Θεσσαλονίκης. Το 2007 δεν κατάφερε να εκλεγεί, ενώ στις εκλογές του 2009 δεν έθεσε καν υποψηφιότητα.
Από το 1981 και μέχρι το 2004 πέρασε από τα πόστα :
* Υπουργός Δημοσίων Έργων (1981 – 1985)
* Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης (1985 – 1987)
* Υπουργός Εσωτερικών (1987 – 1989)
* Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1989 – 1990)
* Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (1993 – 1995)
* Υπουργός Εθνικής Άμυνας (1996 – 2000)
* Υπουργός Ανάπτυξης (2001 – 2004)
Από την πρώτη του θητεία στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, τον ακολουθούσε το παρατσούκλι “ωραίος Μπρούμελ” που του κόλλησε μιά συντάκτρια του Υπουργείου.
Η πολυκύμαντη πορεία του στο ΠΑΣΟΚ και στα δημόσια πράγματα της χώρας, είχε κάποιους σταθμούς που τον σημάδεψαν.
Το 1990 συγκαλείται στο “Πεντελικόν” η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ γιά να εκλέξει τον πρώτο γραμματέα του κόμματος. Τότε η Μελίνα Μερκούρη και οι Θ. Πάγκαλος, Κ. Λαλιώτης και Κ. Σημίτης προορίζουν για την θέση τον κ. Π. Αυγερινό. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον Ανδρέα Παπανδρέου που σε δραματικούς τόνους λέει από το βήμα της ΚΕ: «Βρέθηκα ενώπιον ενός ωμού εκβιασμού και αν χρειαστεί θα δώσω τα στοιχεία. Δεν πρόκειται να υποκύψω. Δέχομαι την πρόκληση. Η πρότασή μου για τη θέση του Γραμματέα είναι ο Άκης Τσοχατζόπουλος». Την πλάστιγγα γέρνει και ο Γ. Γεννηματάς που τάσσεται στο πλευρό του, λέγοντας το θρυλικό: «Χωρίς τον Άκη δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ».
Τον Ιανουάριο του 1996, μία ημέρα αφότου ο βαριά ασθενής Ανδρέας Παπανδρέου παραιτείται από την πρωθυπουργία, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ συνεδριάζει για να εκλέξει πρωθυπουργό. Υποψήφιοι είναι οι Κ. Σημίτης, Α. Τσοχατζόπουλος και Γ. Αρσένης . Στην πρώτη ψηφοφορία ισοψηφούν οι κύριοι Σημίτης και Τσοχατζόπουλος με 53 ψήφους ο καθένας, ενώ ο κ. Αρσένης λαμβάνει 50. Στη δεύτερη ψηφοφορία εκλέγεται πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης με 9 ψήφους περισσότερες από τον κ. Τσοχατζόπουλο, ενώ βρίσκονται και 6 λευκά ψηφοδέλτια.
Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου και μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ καλείται να εκλέξει νέο Πρόεδρο. Αντίπαλοι ο πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης και ο εσωκομματικός του αντίπαλος κ. Α. Τσοχατζόπουλος. Ο Κ.Σημίτης θέτει το δίλημμα “αν δεν εκλεγώ, παραιτούμαι και από πρωθυπουργός” κερδίζοντας και αυτό το “στοίχημα” με άνετη πλειοψηφία κι ενώ στο πλευρό του έχει ταχθεί ο γιός του εκλιπόντα ηγέτη, ο νυν πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Το γυαλί είχε ραγίσει.
Στην πορεία προς τις εκλογές του 2004 και ενώ πρόεδρος του ΠαΣοΚ είναι ήδη ο κ. Γ. Παπανδρέου τα σύννεφα στις σχέσεις του με τον κ. Τσοχατζόπουλο έχουν αρχίσει να πληθαίνουν. Η ΝΔ έχει κάνει για μία ακόμη φορά σημαία της την «κάθαρση» και προαναγγέλλει Εξεταστικές Επιτροπές για τα εξοπλιστικά. Στην υπόθεση για τα ΤΟR-Μ1 ο κ. Τσοχατζόπουλος είναι κατηγορούμενος και δίνει τη μάχη μόνος, χωρίς καμία ουσιαστική πολιτική κάλυψη από το ΠαΣοΚ. Οι εργασίες της Εξεταστικής λήγουν χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, το κύρος όμως του Άκη έχει πληγεί.
Όμως εκείνο που κατά πολλούς αποτέλεσε το “Βατερλώ” του Ά. Τσοχατζόπουλου ήταν ο “χλιδάτος” γάμος του με τη δεύτερη σύζυγό του, την Βίκυ Σταμάτη.
Το ζευγάρι παντρεύεται το 2004 με πολιτικό γάμο στη Θεσσαλονίκη και λίγο αργότερα τελεί το μυστήριο σε “κλειστό κύκλο” στο Παρίσι. Στην εκκλησία φτάνει μέσα σε μιά αστραφτερή μπλε Τζάγκουαρ και η δεξίωση δίνεται στο πανάκριβο «Four Seasons».
Κατά τους άσπονδους φίλους του, η κίνηση αυτή του στερεί την εκλογή του στις εκλογές του 2007 και τον απομονώνει από τους πάλαι-ποτέ πολυπληθείς υποστηρικτές του.
Η αρχή του τέλους έχει αρχίσει και θα επικυρωθεί από τα ακίνητο της Δ. Αρεοπαγίτου που μεταβιβάσθηκε από offshore στην “μοιραία” γυναίκα της ζωής του, την Βίκυ Σταμάτη.